Psalmaro 81

1 Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

In finem, pro torcularibus. Psalmus ipsi Asaph. Exsultate Deo adjutori nostro; jubilate Deo Jacob.

2 Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Sumite psalmum, et date tympanum; psalterium jucundum cum cithara.

3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Buccinate in neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:

4 Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

quia præceptum in Israël est, et judicium Deo Jacob.

5 Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Testimonium in Joseph posuit illud, cum exiret de terra Ægypti; linguam quam non noverat, audivit.

6 Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Divertit ab oneribus dorsum ejus; manus ejus in cophino servierunt.

7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

In tribulatione invocasti me, et liberavi te. Exaudivi te in abscondito tempestatis; probavi te apud aquam contradictionis.

8 Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Audi, populus meus, et contestabor te. Israël, si audieris me,

9 Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.

10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti. Dilata os tuum, et implebo illud.

11 Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Et non audivit populus meus vocem meam, et Israël non intendit mihi.

12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum; ibunt in adinventionibus suis.

13 Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Si populus meus audisset me, Israël si in viis meis ambulasset,

14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem, et super tribulantes eos misissem manum meam.

15 La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Inimici Domini mentiti sunt ei, et erit tempus eorum in sæcula.

16 Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Et cibavit eos ex adipe frumenti, et de petra melle saturavit eos.