Psalmaro 81

1 Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Au maître-chantre. — D'Asaph. — Sur la Guittith. Chantez avec allégresse en l'honneur de Dieu, notre force; Jetez des cris de joie à la gloire du Dieu de Jacob!

2 Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Entonnez un cantique, faites résonner le tambourin, La douce harpe, avec la lyre.

3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Sonnez de la trompette, à la nouvelle lune, A la pleine lune, le jour de notre fête;

4 Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Car c'est une loi pour Israël, Un commandement du Dieu de Jacob.

5 Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

C'est la règle qu'il établit parmi les fils de Joseph, Quand il exerça ses jugements contre le pays d'Egypte. J'entendis alors un langage que je ne connaissais pas:

6 Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

«J'ai déchargé de son fardeau ton épaule; Tes mains ne sont plus asservies à de durs labeurs.

7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

Dans ta détresse, tu as crié et je t'ai délivré. Du sein de la tempête dont j'étais enveloppé, J'ai exaucé tes prières; Je t'ai éprouvé aux eaux de Mériba. (Pause)

8 Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Écoute, ô mon peuple, et je t'instruirai! O Israël, si tu m'écoutais!

9 Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Qu'il n'y ait au milieu de toi aucun dieu étranger; Ne te prosterne pas devant un autre dieu!

10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Je suis l'Éternel, ton Dieu: Je t'ai fait remonter du pays d'Egypte. Ouvre ta bouche, et je la remplirai.»

11 Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Mais mon peuple n'a pas écouté ma voix; Les enfants d'Israël n'ont pas voulu m'obéir.

12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Alors je les ai abandonnés à la dureté de leur coeur, Et ils ont marché au gré de leurs désirs.

13 Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Oh! si mon peuple voulait m'écouter, Si les enfants d'Israël marchaient dans mes voies!

14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

J'aurais bientôt abattu leurs ennemis; Je ferais peser ma main sur leurs adversaires!

15 La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Ceux qui haïssent l'Éternel viendraient flatter son peuple; Sa prospérité durerait éternellement.

16 Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Je vous nourrirais de la moelle du froment; Je vous rassasierais encore du miel du rocher.