Psalmaro 81

1 Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Přednímu z kantorů na gittit, Azafovi. Plésejte Bohu, síle naší, prokřikujte Bohu Jákobovu.

2 Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Vezměte žaltář, přidejte buben, harfu libou a loutnu.

3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Trubte trubou na novměsíce, v uložený čas, v den slavnosti naší.

4 Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Nebo toť jest ustavení v Izraeli, řád Boha Jákobova.

5 Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Na svědectví v Jozefovi vyzdvihl jej, když byl vyšel proti zemi Egyptské, kdež jsme jazyk neznámý slýchati musili.

6 Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Osvobodil jsem, dí Bůh, od břemene rameno jeho, a ruce jeho nádob zednických zproštěny byly.

7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

V ssoužení tom, když jsi volal, vytrhl jsem tě, vyslyšel jsem tě z skrýše hromu, zkušoval jsem tě při vodách sváru. (Sélah)

8 Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Řeklť jsem: Slyš, lide můj, a osvědčím se tobě, ó Izraeli, budeš-li mne poslouchati,

9 Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

A nebude-li mezi vámi Boha jiného, a nebudeš-li se klaněti bohu cizímu.

10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Já jsem Hospodin Bůh tvůj, kterýž jsem tě vyvedl z země Egyptské, otevři jen ústa svá, a naplnímť je.

11 Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Ale neuposlechl lid můj hlasu mého, a Izrael nepřestal na mně,

12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

A protož pustil jsem je v žádost srdce jejich, i chodili po radách svých.

13 Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

Ó byť mne byl lid můj poslouchal, a Izrael po cestách mých chodil,

14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Tudíž bych já byl nepřátely jejich snížil, a na protivníky jejich obrátil ruku svou.

15 La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

A ti, kteříž v nenávisti mají Hospodina, úlisně by se jim poddávati musili, i byl by čas jejich až na věky.

16 Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

A krmil bych je byl jádrem pšenice, a medem z skály sytil bych je.