Psalmaro 80

1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Tu, que és pastor d'Israel, dá ouvidos: tu, que guias a José como a um rebanho: tu, que te assentas entre os cherubins, resplandece.

2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Perante Ephraim, Benjamin e Manasseh, desperta o teu poder, e vem salvar-nos.

3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Faze-nos voltar, ó Deus, e faze resplandecer o teu rosto, e seremos salvos.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Ó Senhor Deus dos Exercitos, até quando te indignarás contra a oração do teu povo

5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Tu os sustentas com pão de lagrimas, e lhes dás a beber lagrimas, com abundancia.

6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Tu nos pões em contendas com os nossos visinhos: e os nossos inimigos zombam de nós entre si.

7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Faze-nos voltar, ó Deus dos Exercitos, e faze resplandecer o teu rosto; e seremos salvos.

8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Trouxeste uma vinha do Egypto: lançaste fóra as nações, e a plantaste.

9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Preparaste-lhe logar, e fizeste com que ella deitasse raizes; e encheu a terra.

10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Os montes foram cobertos da sua sombra, e os seus ramos se fizeram como os formosos cedros.

11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Ella estendeu a sua ramagem até ao mar, e os seus ramos até ao rio.

12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Porque quebraste então os seus vallados, de modo que todos os que passam por ella a vindimam?

13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

O javali da selva a devasta, e as feras do campo a devoram.

14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Oh Deus dos Exercitos, volta-te, nós te rogamos, attende dos céus, e vê, e visita esta vide;

15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

E a videira que a tua dextra plantou, e o sarmento que fortificaste para ti.

16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Está queimada pelo fogo, está cortada: pereceu pela reprehensão da tua face.

17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Seja a tua mão sobre o varão da tua dextra, sobre o filho do homem, que fortificaste para ti.

18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

Assim nós não te viraremos as costas; guarda-nos em vida, e invocaremos o teu nome.

19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Faze-nos voltar, Senhor Deus dos Exercitos: faze resplandecer o teu rosto; e seremos salvos.