Psalmaro 80

1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Psaume d'Asaph, [donné] au maître chantre, [pour le chanter] sur Sosannim-héduth. Toi qui pais Israël, prête l'oreille, toi qui mènes Joseph comme un troupeau, toi qui es assis entre les Chérubins, fais reluire ta splendeur.

2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Réveille ta puissance au-devant d'Ephraïm, de Benjamin, et de Manassé; et viens pour notre délivrance.

3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Ô Dieu! ramène-nous, et fais reluire ta face; et nous serons délivrés.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Ô Eternel, Dieu des armées, jusques à quand seras-tu irrité contre la requête de ton peuple?

5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Tu les as nourris de pain de larmes, et tu les as abreuvés de pleurs à grande mesure.

6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Tu nous as mis pour un sujet de dispute entre nos voisins, et nos ennemis se moquent de nous entre eux.

7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Ô Dieu des armées ramène-nous, et fais reluire ta face; et nous serons délivrés.

8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Tu avais transporté une vigne hors d'Egypte; tu avais chassé les nations, et tu l'avais plantée.

9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Tu avais préparé une place devant elle, tu lui avais fait prendre racine, et elle avait rempli la terre.

10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Les montagnes étaient couvertes de son ombre, et ses rameaux étaient [comme] de hauts cèdres.

11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Elle avait étendu ses branches jusqu'à la mer, et ses rejetons jusqu'au fleuve.

12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Pourquoi as-tu rompu ses cloisons, de sorte que tous les passants en ont cueilli les raisins?

13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Les sangliers de la forêt l'ont détruite, et toutes sortes de bêtes sauvages l'ont broutée.

14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Ô Dieu des armées retourne, je te prie; regarde des cieux, vois, et visite cette vigne;

15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

Et le plant que ta droite avait planté, et les provins que tu avais fait devenir forts pour toi.

16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Elle est brûlée par feu, elle est retranchée; ils périssent dès que tu te montres pour les tancer.

17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Que ta main soit sur l'homme de ta droite, sur le fils de l'homme que tu t'es fortifié.

18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

Et nous ne nous retirerons point arrière de toi. Rends-nous la vie, et nous invoquerons ton Nom.

19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Ô Eternel! Dieu des armées, ramène-nous, [et] fais reluire ta face; et nous serons délivrés.