Psalmaro 80

1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Au chef de musique. Sur Shoshannim. Témoignage d’Asaph. Psaume. Berger d’Israël! prête l’oreille. Toi qui mènes Joseph comme un troupeau, toi qui es assis entre les chérubins, fais luire ta splendeur!

2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Devant Éphraïm, et Benjamin, et Manassé, réveille ta puissance, et viens nous sauver!

3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Ô Dieu! ramène-nous; et fais luire ta face, et nous serons sauvés.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Éternel, Dieu des armées! jusques à quand ta colère fumera-t-elle contre la prière de ton peuple?

5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Tu leur as fait manger un pain de larmes, et tu les as abreuvés de larmes à pleine mesure.

6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Tu as fait de nous un sujet de contestation pour nos voisins, et nos ennemis se moquent [de nous] entre eux.

7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Ô Dieu des armées! ramène-nous; et fais luire ta face, et nous serons sauvés.

8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Tu as transporté d’Égypte un cep; tu as chassé les nations, et tu l’as planté;

9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Tu as préparé une place devant lui, il a poussé des racines, et a rempli le pays.

10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Les montagnes étaient couvertes de son ombre, et ses sarments étaient [comme] des cèdres de Dieu;

11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Il étendait ses pampres jusqu’à la mer, et ses pousses jusqu’au fleuve.

12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Pourquoi as-tu rompu ses clôtures, de sorte que tous ceux qui passent le pillent?

13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Le sanglier de la forêt le déchire, et les bêtes des champs le broutent.

14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Ô Dieu des armées! retourne, je te prie; regarde des cieux, et vois, et visite ce cep,

15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

Et la plante que ta droite a plantée, et le provin que tu avais fortifié pour toi.

16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Elle est brûlée par le feu, elle est coupée; ils périssent, parce que tu les tances.

17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Que ta main soit sur l’homme de ta droite, sur le fils de l’homme que tu as fortifié pour toi:

18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

Et nous ne nous retirerons pas de toi. Fais-nous revivre, et nous invoquerons ton nom.

19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Éternel, Dieu des armées! ramène-nous; fais luire ta face, et nous serons sauvés.