< Psalmaro 80 >
1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!
Au maître de chant. Sur les lis du témoignage. Psaume d’Asaph. Pasteur d’Israël, prête l’oreille, toi qui conduis Joseph comme un troupeau; toi qui trônes sur les Chérubins, parais avec splendeur.
2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.
Devant Ephraïm, Benjamin et Manassé, réveille ta force, et viens à notre secours.
3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.
Ô Dieu, rétablis-nous; fais briller ta face, et nous serons sauvés.
4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?
Yahweh, Dieu des armées, jusques à quand seras-tu irrité contre la prière de ton peuple?
5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.
Tu les as nourris d’un pain de larmes, tu les as abreuvés de larmes abondantes.
6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.
Tu as fait de nous un objet de dispute pour nos voisins, et nos ennemis se raillent de nous.
7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.
Dieu des armées, rétablis-nous; fais briller sur nous ta face, et nous serons sauvés.
8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;
Tu as arraché de l’Égypte une vigne; tu as chassé les nations et tu l’as plantée.
9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;
Tu as ménagé de la place devant elle, elle a enfoncé ses racines et rempli la terre.
10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.
Son ombre couvrait les montagnes, et ses rameaux les cèdres de Dieu;
11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.
elle étendait ses branches jusqu’à la Mer, et ses rejetons jusqu’au Fleuve.
12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?
Pourquoi as-tu rompu ses clôtures, en sorte que tous les passants la dévastent?
13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.
Le sanglier de la forêt la dévore, et les bêtes des champs en font leur pâture.
14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,
Dieu des armées, reviens, regarde du haut du ciel et vois, considère cette vigne!
15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.
Protège ce que ta droite a planté, et le fils que tu t’es choisi!…
16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.
Elle est brûlée par le feu, elle est coupée; devant ta face menaçante, tout périt.
17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.
Que ta main soit sur l’homme de ta droite, sur le fils de l’homme que tu t’es choisi.
18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.
Et nous ne nous éloignerons plus de toi; rends-nous la vie, et nous invoquerons ton nom.
19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.
Yahweh, Dieu des armées, rétablis-nous; fais briller sur nous ta face, et nous serons sauvés.