Psalmaro 80

1 Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Kuom jatend wer. E dwol mar “Ondanyo mar Singruok.” Mar Asaf. Zaburi. Chiknwa iti, yaye Jakwadh jo-Israel, in mitelo ne Josef ka kweth mar dhok. In mibet e kom loch e kind kerubi, koro rieny ane

2 Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

e nyim Efraim, gi Benjamin gi Manase. Nyis tekri, kendo bi mondo ireswa.

3 Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Dwogwa iri, yaye Nyasaye; mi wangʼi orienynwa, eka mondo wayud warruok.

4 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Yaye Jehova Nyasaye, ma Nyasaye Maratego, mirimbi biro siko koyienyo, gi lamo mar jogi nyaka karangʼo?

5 Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Isemiyo gichamo pi wangʼ ka kuon kendo isemiyo gimodho pi wangʼ agwetni modhuro.

6 Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Isemiyo wadoko rachwany ne jobutwa, kendo wasikwa jarowa.

7 Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Dwogwa iri, yaye Nyasaye Maratego; mi wangʼi orienynwa, eka mondo wayud warruok.

8 Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Ne igolo mzabibu moro e piny Misri, kendo ne iriembo ogendini mi ipidhe kargi.

9 Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Ne ilosone lowo maber, kendo nochwoyo tiendene piny mi opongʼo piny.

10 Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Tipo Nyasaye noimo gode duto, mana ka yiende sida ma odongo ma bedene olak.

11 Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Noyaro bedene madongo nyaka e Nam Mediterania kendo noloth mochweyo nyaka e Aora Yufrate.

12 Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Koro angʼo momiyo isemuko ohinga mage, momiyo ji duto makadho pone ka olemo.

13 Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Mbithe moa e bungu kethe, kendo le mag bungu chame.

14 Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Duog irwa, yaye Nyasaye Maratego! Ngʼi piny gie polo mondo ine! Ngʼi mzabibu maber,

15 Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

yien ma lweti ma korachwich ema nopidho gi tiende, ma en wuodi misepidho in iwuon.

16 Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Mzabibu mari osetongʼ mi owangʼ gi mach, jogi lal nono nikech isekwerogi.

17 Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

Mad lweti bed kuom ngʼat mobet e bathi korachwich, ma en wuod dhano misemiyo teko in iwuon.

18 Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

Eka ok wanachak walokre waweyi; konywa wabed mangima, kendo wabiro pako nyingi.

19 Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Dwogwa iri, yaye Jehova Nyasaye, ma Nyasaye Maratego; mi wangʼi orienynwa, eka mondo wayud warruok.