Psalmaro 78
1 Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃ |
2 Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃ |
3 Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃ |
4 Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.
| לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃ |
5 Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃ |
6 Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.
| למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃ |
7 Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃ |
8 Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.
| ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃ |
9 La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;
| בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃ |
10 Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃ |
11 Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃ |
12 Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃ |
13 Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;
| בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃ |
14 Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;
| וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃ |
15 Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃ |
16 Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃ |
17 Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;
| ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃ |
18 Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;
| וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃ |
19 Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃ |
20 Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?
| הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃ |
21 Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;
| לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃ |
22 Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃ |
23 Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃ |
24 Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃ |
25 Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃ |
26 Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃ |
27 Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃ |
28 Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃ |
29 Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃ |
30 Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,
| לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃ |
31 La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃ |
32 Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.
| בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃ |
33 Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.
| ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃ |
34 Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;
| אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃ |
35 Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.
| ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃ |
36 Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃ |
37 Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
| ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃ |
38 Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
| והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃ |
39 Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
| ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃ |
40 Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃ |
41 Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃ |
42 Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
| לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃ |
43 Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
| אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃ |
44 Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃ |
45 Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃ |
46 Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃ |
47 Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃ |
48 Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃ |
49 Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.
| ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃ |
50 Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;
| יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃ |
51 Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.
| ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃ |
52 Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃ |
53 Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃ |
54 Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;
| ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃ |
55 Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.
| ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃ |
56 Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;
| וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃ |
57 Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃ |
58 Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃ |
59 Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃ |
60 Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃ |
61 Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃ |
62 Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃ |
63 Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;
| בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃ |
64 Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃ |
65 Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃ |
66 Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.
| ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃ |
67 Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃ |
68 Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;
| ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃ |
69 Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.
| ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃ |
70 Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃ |
71 De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃ |
72 Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃ |
