Psalmaro 77

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Estaba clamando a Dios con mi voz; a Dios clamé con mi voz, y él me escuchó.

2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

En el día de mi aflicción, mi corazón se volvió hacia el Señor: mi mano estaba extendida en la noche sin descanso; mi alma rehusaba ser consolada.

3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

Mantendré a Dios en la memoria, con sonidos de dolor; mis pensamientos están turbados, y mi espíritu está vencido. (Selah)

4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Mantienes mis ojos del sueño; Estoy tan preocupado que no llegan las palabras.

5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Mis pensamientos se remontan a los días del pasado, a los años que ya pasaron.

6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

El recuerdo de mi canción vuelve a mí en la noche; y meditaba en mi corazón; mi espíritu se preguntaba.

7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

¿El Señor me apartará para siempre? ¿Ya no será amable?

8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

¿Su misericordia se ha ido para siempre? tiene su palabra a nada?

9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

¿Ha olvidado Dios el recuerdo de su compasión? ¿Sus misericordias son cerradas por su ira? (Selah)

10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Y dije: Es un peso sobre mi espíritu; pero tendré en cuenta los años de la diestra del Altísimo.

11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Tendré en cuenta las obras de JAH: mantendré el recuerdo de tus maravillas pasadas.

12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Pensaré en todo tus obras. mientras mi mente repasa tus actos de poder.

13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Tu camino, oh Dios, es santo: ¿Que dios es tan grande como nuestro Dios?

14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Tú eres el Dios que hace obras de poder; has hecho clara tu fuerza para las naciones.

15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

Con tu brazo has hecho libre a tu pueblo, los hijos de Jacob y José. (Selah)

16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Te vieron las aguas, oh Dios; las aguas te vieron, tenían miedo; incluso el abismo estaba turbado.

17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Las nubes enviaron agua; los cielos emitían un sonido; y relámpagos por todas partes.

18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

La voz de tu trueno comenzó a rodar; el mundo estaba ardiendo con la luz de la tormenta; la tierra estaba temblando.

19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Tu camino estaba en el mar, y tu camino en las grandes aguas; no había conocimiento de tus pasos.

20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Estabas guiando a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.