Psalmaro 77

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

エドトンの體にしたがひて伶長にうたはしめたるアサフのうた 我わがこゑをあげて神によばはん われ聲を神にあげなばその耳をわれにかたぶけたまはん

2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

わがなやみの日にわれ主をたづねまつれり 夜わが手をのべてゆるむることなかりき わがたましひは慰めらるるをいなみたり

3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

われ神をおもひいでて打なやむ われ思ひなげきてわが霊魂おとろへぬ (セラ)

4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

なんぢはわが眼をささへて閉がしめたまはず 我はものいふこと能はぬほどに惱みたり

5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

われむかしの日いにしへの年をおもへり

6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

われ夜わが歌をむもひいづ 我わが心にてふかくおもひわが霊魂はねもころに尋ねもとむ

7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

主はとこしへに棄たまふや 再びめぐみを垂たまはざるや

8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

その憐憫はのこりなく永遠にさり そのちかひは世々ながく廃れたるや

9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

神は恩をほどこすことを忘れたまふや 怒をもてそのあはれみを絨たまふや (セラ)

10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

斯るときに我いへらく此はただわが弱きがゆゑのみいで至上者のみぎの手のもろもろの年をおもひいでん

11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

われヤハの作爲をのべとなへん われ往古よりありし汝がくすしきみわざを思ひいたさん

12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

また我なんぢのすべての作爲をおもひいで汝のなしたまへることを深くおもはん

13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

紳よなんぢの途はいときよし 神のごとく大なる神はたれぞや

14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

なんぢは奇きみわざをなしたまへる神なり もろもろの民のあひだにその大能をしめし

15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

その臂をもてヤコブ、ヨセフの子輩なんぢの民をあがなひたまへり (セラ)

16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

かみよ大水なんぢを見たり おほみづ汝をみてをののき淵もまたふるへり

17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

雲はみづをそそぎいだし空はひびきをいだし なんぢの矢ははしりいでたり

18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

なんぢの雷鳴のこゑは暴風のうちにありき 電光は世をてらし地はふるひうごけり

19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

なんぢの太道は海のなかにあり なんぢの徑はおほみづの中にあり なんぢの蹤跡はたづねがたかりき

20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

なんぢその民をモーセとアロンとの手によりて羊の群のごとくみちびきたまへり