Psalmaro 77

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Au maître chantre préposé aux Jeduthunites. Cantique d'Asaph. Ma voix s'élève à Dieu, et je prie; ma voix s'élève à Dieu, ô qu'il m'écoute!

2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Dans mon jour d'angoisse je cherche le Seigneur; la nuit mes mains sont tendues, et ne se lassent point; mon âme repousse la consolation.

3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

Je pense à Dieu, et je gémis, je réfléchis, et mon esprit se voile. (Pause)

4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Tu tiens mes paupières éveillées, je suis agité, et je ne puis parler.

5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Je repasse les jours de jadis, les années d'autrefois,

6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

je me rappelle mes chants de la nuit, je réfléchis en mon cœur, et mon esprit cherche.

7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Le Seigneur rejettera-t-Il à jamais, ne sera-t-Il plus désormais propice?

8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Pour toujours sa grâce a-t-elle cessé, en est-ce fait de la promesse à perpétuité?

9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

Dieu a-t-Il oublié la pitié, et dans sa colère arrêté le cours de ses compassions? (Pause)

10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Et je dis: Voici ce qui me fait souffrir: la droite du Très-haut n'est plus la même…

11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Je veux rappeler les actes de l'Éternel; car je me rappelle tes miracles d'autrefois;

12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

et je veux méditer sur toutes tes œuvres, et considérer tes hauts faits.

13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

O Dieu, ta voie est sainte; quel Dieu est grand comme Dieu?

14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Tu es le Dieu qui fais des miracles! Tu as manifesté ta puissance parmi les peuples.

15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

De ton bras tu délivras ton peuple, les enfants de Jacob et de Joseph. (Pause)

16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Les eaux t'ont vu, ô Dieu, les eaux t'ont vu, et ont tremblé, et les flots ont été ébranlés.

17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Les nuages ont épandu les eaux, et les nues ont fait entendre une voix, et tes flèches volèrent.

18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Ton tonnerre éclata en roulements, les éclairs illuminèrent le monde. La terre s'émut et trembla.

19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

La mer fut ton chemin, et les grandes eaux, tes sentiers; et l'on ne put reconnaître tes traces.

20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Comme un troupeau tu conduisis ton peuple, par les mains de Moïse et d'Aaron.