< Psalmaro 77 >

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.
Au maître de chant, ... Idithun. Psaume d'Asaph. Ma voix s'élève vers Dieu, et je crie; ma voix s'élève vers Dieu: qu'il m'entende!
2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.
Au jour de ma détresse, je cherche le Seigneur; mes mains sont étendues la nuit sans se lasser; mon âme refuse toute consolation.
3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)
Je me souviens de Dieu, et je gémis; je médite, et mon esprit est abattu. — Séla.
4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.
Tu tiens mes paupières ouvertes; et, dans mon agitation, je ne puis parler.
5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.
Alors je pense aux jours anciens, aux années d'autrefois.
6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.
Je me rappelle mes cantiques pendant la nuit, je réfléchis au dedans de mon cœur, et mon esprit se demande:
7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?
" Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours, ne sera-t-il plus favorable?
8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?
Sa bonté est-elle épuisée pour jamais, en est-ce fait de ses promesses pour les âges futurs?
9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)
Dieu a-t-il oublié sa clémence, a-t-il, dans sa colère, retiré sa miséricorde? " — Séla.
10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.
Je dis: " Ce qui fait ma souffrance, c'est que la droite du Très-Haut a changé! "
11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.
Je veux rappeler les œuvres de Yahweh, car je me souviens de tes merveilles d'autrefois,
12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.
Je veux réfléchir sur toutes tes œuvres, et méditer sur tes hauts faits.
13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?
O Dieu, tes voies sont saintes: quel Dieu est grand comme notre Dieu?
14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.
Tu es le Dieu qui fait des prodiges; tu as manifesté ta puissance parmi les nations.
15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)
Par ton bras, tu as délivré ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. — Séla.
16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.
Les eaux t'ont vu, ô Dieu, les eaux t'ont vu, et elles ont tremblé; les abîmes se sont émus.
17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.
Les nuées déversèrent leurs eaux, les nues firent entendre leur voix, et tes flèches volèrent de toutes parts.
18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.
Ton tonnerre retentit dans le tourbillon; les éclairs illuminèrent le monde; la terre frémit et trembla.
19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.
La mer fut ton chemin, les grandes eaux ton sentier, et l'on ne put reconnaître tes traces.
20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.
Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d'Aaron.

< Psalmaro 77 >