Psalmaro 77

1 Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

“To the chief musician on Jeduthun, by Assaph a psalm.” [I lift up] my voice unto God, and I cry; [I lilt up] my voice unto God: do then give ear unto me.

2 En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

On the day of my distress I sought the Lord; in the night my hand was stretched out, and did not cease: my soul refused to be comforted.

3 Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

I think of God, and moan: I reflect, and my spirit is overwhelmed. (Selah)

4 Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Thou holdest my eyes awake: I am troubled and I cannot speak.

5 Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

I think over the days of old, the years of ancient times.

6 Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

I call to remembrance my song in the night; with my own heart I reflect: and my spirit maketh diligent search.

7 Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Will the Lord cast me off for ever? and will he never more give his favor again?

8 Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Is his kindness spent for ever? is his promise come to an end for all generations?

9 Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

Hath God forgotten to be gracious? or hath he shut up in anger his mercies? (Selah)

10 Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

And I said, This shall be my entreaty, [for] the years of the right hand of the Most High.

11 Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

I will remember the deeds of the Lord; for I will remember out of ancient times thy wonders.

12 Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

I will meditate also of all thy work, and on thy deeds will I reflect.

13 Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

O God, in holiness is thy way: where is there a god so great as God?

14 Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Thou art the God that dost wonders: thou hast made known among the people thy strength.

15 Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

Thou hast redeemed with [a mighty] arm thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)

16 Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they shook: also the depths trembled.

17 Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

The clouds poured out water; the skies sent forth thunder: also thy arrows sped along.

18 La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

The voice of thy thunder was in the whirlwind; lightnings gave light to the world; the earth trembled and quaked,

19 Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Through the sea led thy way, and thy path was through mighty waters, and thy footsteps could not be known.

20 Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Thou didst lead like a flock thy people by means of Moses and Aaron.