Psalmaro 74
1 Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
“A psalm of Asaph.” O God! why hast thou cast us off for ever? Why doth thine anger smoke against the flock of thy pasture?
2 Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
Remember the people which thou didst purchase of old; Thine own inheritance, which thou didst redeem; That Mount Zion, where thou once didst dwell!
3 Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
Hasten thy steps to those utter desolations! Every thing in the sanctuary hath the enemy abused!
4 Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
Thine enemies roar in the place of thine assemblies; Their own symbols have they set up for signs.
5 Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
They appear like those who raise the axe against a thicket;
6 Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
They have broken down the carved work of thy temple with axes and hammers;
7 Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
They have cast fire into thy sanctuary; They have profaned, and cast to the ground, the dwelling-place of thy name.
8 Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
They said in their hearts, “Let us destroy them all together!” They have burned all God's places of assembly in the land.
9 Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
We no longer see our signs; There is no prophet among us, Nor any one that knoweth how long this desolation shall endure.
10 Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
How long, O God! shall the adversary revile? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? Take it from thy bosom, and destroy!
12 Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
Yet God was our king of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
Thou didst divide the sea by thy power; Thou didst crush the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
Thou didst break in pieces the head of the crocodile; Thou gavest him for food to the inhabitants of the desert.
15 Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
Thou didst cleave forth the fountain and the stream; Thou didst dry up perennial rivers.
16 Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
Thine is the day, and thine the night; Thou didst prepare the light and the sun.
17 Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
Thou didst establish all the boundaries of the earth; Thou didst make summer and winter.
18 Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
O remember that the enemy hath reviled Jehovah; That an impious people hath blasphemed thy name!
19 Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
Give not up the life of thy turtle-dove to the wild beast; Forget not for ever thine afflicted people!
20 Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
Have regard to thy covenant! For all the dark places of the land are full of the abodes of cruelty.
21 La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
O let not the afflicted go away ashamed! Let the poor and needy praise thy name!
22 Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
Arise, O God! maintain thy cause! Remember how the impious revileth thee daily!
23 Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
Forget not the clamor of thine adversaries, —The noise of thine enemies, which continually increaseth!
