Psalmaro 73

1 Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

Ciertamente bueno es a Israel Dios, a los limpios de corazón.

2 Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.

Y yo, casi se apartaron mis pies; poco faltó, para que no resbalasen mis pasos.

3 Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

Porque tuve envidia a los malvados, viendo la paz de los impíos.

4 Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

Porque no hay ataduras para su muerte: antes su fortaleza está entera.

5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

En el trabajo humano no están: ni son azotados con los hombres.

6 Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

Por tanto soberbia los corona: cúbrense de vestido de violencia.

7 Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.

Sus ojos están salidos de gruesos: pasan los pensamientos de su corazón.

8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia: hablan de lo alto.

9 Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

Ponen en el cielo su boca: y su lengua pasea la tierra.

10 Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.

Por tanto su pueblo volverá aquí, que aguas en abundancia les son exprimidas.

11 Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?

Y dirán: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y, si hay conocimiento en lo alto?

12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!

He aquí, estos impíos, y quietos del mundo alcanzaron riquezas:

13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón: y he lavado mis manos en limpieza;

14 Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!

Y he sido azotado todo el día: y castigado por las mañanas.

15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.

Si decía: Contar lo he así: he aquí, habré negado la nación de tus hijos.

16 Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,

Pensaré pues para saber esto: es trabajo en mis ojos.

17 Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

Hasta que venga al santuario de Dios; entonces entenderé la postrimería de ellos.

18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.

Ciertamente los has puesto en deslizaderos: hacerlos has caer en asolamientos.

19 Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

¡Cómo han sido asolados! ¡cuán en un punto! Acabáronse: fenecieron con turbaciones.

20 Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

Como sueño de el que despierta. Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.

21 Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

Ciertamente mi corazón se acedó: y en mis riñones sentía punzadas.

22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

Mas yo era ignorante, y no entendía; era una bestia acerca de ti.

23 Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

Aunque yo siempre estaba contigo: y así echaste mano a mi mano derecha:

24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

Guiásteme en tu consejo: y después me recibirás con gloria.

25 Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

¿A quién tengo yo en los cielos? Y contigo nada quiero en la tierra.

26 Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

Desmáyase mi carne y mi corazón, ¡o roca de mi corazón! que mi porción es Dios para siempre.

27 Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

Porque, he aquí, los que se alejan de ti, perecerán: tú cortas a todo aquel que rompe tu pacto.

28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.

Y yo, el acercarme a Dios, me es el bien: he puesto en el Señor Jehová mi esperanza, para contar todas tus obras.