Psalmaro 73

1 Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

Ein Lied, von Asaph. - Gewiß! Das höchste Gut für Israel ist Gott, für die, die reinen Herzens sind.

2 Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.

Ich wäre fast mit meinem Fuß gestrauchelt; fast hätte einen Fehltritt ich getan.

3 Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

Denn ich beneidete die Übermütigen und gaffte bei der Frevler Wohlergehen.

4 Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

Denn ihre Sklaven brauchen keine Fesseln, und kerngesund ist ihr Gesinde.

5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

Sie teilen nicht der Menschen Leid und werden nicht wie andere geplagt.

6 Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

Drum ist ihr Halsgeschmeide Übermut; Gewalttat heißt das Kleid, das sie umhüllt.

7 Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.

Ihr Auge quillt aus Fett hervor; ausschweifend sind des Herzens Süchte.

8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

Sie reden boshaft, voller Hohn, und drohen mit Gewalt von oben her.

9 Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

Mit ihrem Munde tasten sie den Himmel an, und ihre Zunge herrscht durchs ganze Land-

10 Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.

"Fürwahr! Dahin hat er sein Volk gebracht, daß sie nicht Wasser zur Genüge fanden."

11 Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?

Sie sprechen: "Ach, wie weiß denn Gott? Gibt's denn ein Wissen bei dem Höchsten?"

12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!

Ja, diese sind so frevelhaft und glücklich in der Welt, vermehren sie ihr Hab und Gut.

13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

So hielt ich denn vergeblich rein mein Herz und wusch in Unschuld meine Hände?

14 Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!

Den ganzen Tag bin ich geplagt, und meine Züchtigung ist jeden Morgen da.

15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.

Nähm ich mir aber vor, also zu sprechen: "So geht es dem Geschlechte Deiner Kinder", so wär's von mir vermessen.

16 Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,

Wenn ich's nachsinnend will verstehen, da wird's in meinen Augen erst ein Jammer,

17 Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

bis ich in Gottes heilige Pläne dringe. Da erst begreife ich ihr Ziel:

18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.

Du stellst sie auf gar schlüpferigen Boden, daß Du sie ins Verderben stürzest.

19 Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

Wie plötzlich gehen sie zugrunde! Wie schrecklich werden sie dahingerafft, vertilgt!

20 Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

Wie beim Erwachen einen Traum der Wachende verachtet, so tust Du's, Herr, mit ihrem Schatten.

21 Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

Wenn voll von Bitternis das Herz mir wäre, und schnitte durch die Nieren mir der Schmerz,

22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

dann wäre ich ein Tier, ganz unverständig, ein unvernünftig Tier vor Dir.

23 Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

Doch immer bleibe ich Dir treu, wenn Du mich bei der Rechten fassest

24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

und leitest mich nach Deinem Rat und nimmst zuletzt mich noch zu Besserm mit.

25 Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

Wen habe ich im Himmel? Und wenn ich Dich besitze, brauche ich auf dieser Welt nichts mehr.

26 Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

Vergeht mein Fleisch, mein Herz, so bleibt doch meines Herzens Hort, mein Anteil Gott in Ewigkeit.

27 Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

Wer sich von Dir entfernt, kommt um. Jedweden tilgst Du, der Dir Treue kündigt.

28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.

Für mich ist's Seligkeit, mich Gott zu nahen. Ich setze meine Hoffnung auf den Herrn, den Herrn, daß ich verkünden kann, was immer Du verheißen hast.