Psalmaro 73

1 Psalmo de Asaf. Jes, bona estas Dio por Izrael, Por tiuj, kiuj havas puran koron.

Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.

2 Sed mi — apenaŭ ne falŝanceliĝis miaj piedoj, Preskaŭ elglitis miaj paŝoj.

Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.

3 Ĉar mi ĉagreniĝis pro la fanfaronuloj, Vidante la bonstaton de la malvirtuloj.

Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.

4 Ĉar ili ne havas suferojn de morto, Kaj iliaj fortoj estas fortikaj.

Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.

5 Ili ne partoprenas en la zorgoj de homoj, Kaj ili ne suferas kun aliaj homoj.

Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.

6 Tial ilian kolon ĉirkaŭvolvis fiereco, Kaj perforteco ilin vestas kiel ornamo.

Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.

7 Pro graso elmetiĝis iliaj okuloj, Superbordiĝis en ilia koro la intencoj.

Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.

8 Ili mokas, ili parolas malbonintence pri premado; Ili parolas de alte.

Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.

9 Kontraŭ la ĉielon ili levas sian buŝon, Kaj ilia lango promenas sur la tero.

Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.

10 Tial tien ankaŭ iras Lia popolo, Kaj ili akvon ĉerpas abunde.

Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,

11 Kaj ili diras: Kiel Dio scias? Kaj ĉu la Plejaltulo komprenas?

Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?

12 Jen tiuj estas malvirtuloj, Kaj ili estas feliĉuloj de la mondo kaj atingis riĉecon!

Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.

13 Nur vane mi purigis mian koron Kaj lavis per senkulpeco miajn manojn,

Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.

14 Kaj mi turmentiĝas ĉiutage Kaj mi suferas punon ĉiumatene!

Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.

15 Se mi intencus paroli kiel ili, Tiam mi fariĝus perfida al la generacio de Viaj filoj.

Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.

16 Mi meditis, por kompreni ĉi tion; Sed ĝi estis malfacila en miaj okuloj,

Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;

17 Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.

Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.

18 Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.

Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.

19 Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!

Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!

20 Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.

Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

21 Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,

Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,

22 Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.

Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.

23 Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.

Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;

24 Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.

Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.

25 Kiu estas por mi en la ĉielo? Kaj krom Vi mi nenion volas sur la tero.

Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!

26 Konsumiĝas mia karno kaj mia koro; Sed la fortikaĵo de mia koro kaj mia parto estas Dio por eterne.

Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.

27 Jen tiuj, kiuj malproksimiĝas de Vi, pereas; Vi ekstermas ĉiun, kiu perfidiĝis al Vi.

Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;

28 Sed al mi estas bone, ke mi estas proksima al Dio; Sur mian Sinjoron, sur la Eternulon, mi metis mian fidon, Por rakonti ĉiujn Viajn farojn.

Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.