Psalmaro 72
1 Pri Salomono. Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
Salomos. Gud, gif Konungenom din dom, och dina rättfärdighet Konungens son;
2 Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
Att han må föra ditt folk till rättfärdighet, och hjelpa dina elända.
3 La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
Låt bergen frambära frid ibland folket, och högarna rättfärdighet.
4 Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
Han skall behålla det elända folk vid rätt, och hjelpa de fattiga, och förtrycka de försmädare.
5 Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
Man skall frukta dig, så länge sol och måne varar, ifrå barn och intill barnabarn.
6 Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
Han skall nederkomma såsom regn uppå ullskinn; såsom droppar, de der markena fukta.
7 En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
I hans tid skall den rättfärdiga blomstras, och stor frid, tilldess att månen intet mer är.
8 Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
Han skall varda rådandes ifrå det ena hafvet till det andra, och ifrån älfvene allt intill verldenes ändar.
9 Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
För honom skola buga de som i öknene äro, och hans fiender skola sleka stoftet.
10 La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
De Konungar vid hafvet och på öarna skola bära fram skänker; de Konungar utaf rika Arabien och Seba skola tillföra gåfvor.
11 Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
Alle Konungar skola tillbedja honom; alle Hedningar skola tjena honom.
12 Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
Ty han skall frälsa den fattiga som ropar, och den elända som ingen hjelpare hafver.
13 Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
Han skall vara dem usla och fattiga nådelig, och de fattigas själar skall han hjelpa.
14 De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
Han skall förlösa deras själar utu bedrägeri och öfvervåld, och deras blod skall dyrt aktadt varda för honom.
15 Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
Han skall lefva, och man skall gifva honom af guld utu rika Arabien, och man skall alltid bedja inför honom, dagliga skall man lofva honom.
16 Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
På jordene ofvanpå bergen skall korn stå tjockt; hans frukt skall bäfva såsom Libanon, och skall grönskas i städerna, såsom gräs på jordene.
17 Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
Hans Namn skall blifva evinnerliga; så länge solen varar, skall hans Namn räcka intill efterkommanderna; och genom honom skola de välsignade varda; alle Hedningar skola prisa honom.
18 Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
Lofvad vare Herren Gud, Israels Gud, den allena under gör.
19 Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
Och lofvadt vare hans härliga Namn evinnerliga; och all land varde full med hans äro. Amen, Amen.
20 Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.
En ända hafva Davids böner, Isai sons.
