Psalmaro 72
1 Pri Salomono. Ho Dio, Vian juĝon donu al la reĝo Kaj Vian justecon al la reĝido.
Šalomounovi. Bože, soudy své králi dej, a spravedlnost svou synu královu,
2 Li juĝu Vian popolon kun vero Kaj Viajn prematojn kun justeco.
Aby soudil lid tvůj v spravedlnosti a chudé tvé v pravosti.
3 La montoj alportu al la popolo pacon, Ankaŭ la montetoj, per justeco.
Hory přinesou pokoj lidu i pahrbkové v spravedlnosti.
4 Li juĝu la prematojn en la popolo, Li savu la filojn de senhavulo, Kaj li dispremu la premanton.
Souditi bude chudé z lidu, a vysvobodí syny nuzného, násilníka pak potře.
5 Oni timu Vin tiel longe, kiel ekzistos la suno kaj la luno, De generacioj al generacioj.
Báti se budou tebe, dokudž slunce a měsíc trvati bude, od národu až do pronárodu.
6 Li malleviĝu, kiel pluvo sur falĉitan herbejon; Kiel gutoj, kiuj malsekigas la teron.
Jako když sstupuje déšť na přisečenou trávu, a jako tiší déšťové skrápějící zemi:
7 En liaj tagoj floru virtulo kaj granda paco, Ĝis ne plu ekzistos la luno.
Tak zkvete ve dnech jeho spravedlivý, a bude hojnost pokoje, dokud měsíce stává.
8 Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.
Panovati bude od moře až k moři, a od řeky až do končin země.
9 Kliniĝu antaŭ li la dezertanoj, Kaj liaj malamikoj leku polvon.
Před ním skláněti se budou obyvatelé pustin vyprahlých, a nepřátelé jeho prach lízati budou.
10 La reĝoj de Tarŝiŝ kaj de la insuloj alportu donacojn; La reĝoj de Ŝeba kaj Seba venigu donojn.
Králové při moři a z ostrovů pocty mu přinesou, králové Šebejští a Sabejští dary obětovati budou.
11 Kliniĝu antaŭ li ĉiuj reĝoj; Ĉiuj popoloj lin servu.
Nadto klaněti se jemu budou všickni králové, všickni národové jemu sloužiti budou.
12 Ĉar li savos ploregantan malriĉulon Kaj senhelpan mizerulon.
Nebo vytrhne nuzného, volajícího a nátisk trpícího, kterýž nemá spomocníka.
13 Li estos favorkora por malriĉulo kaj senhavulo, Kaj li savos la animojn de mizeruloj.
Smiluje se nad bídným a potřebným, a duše nuzných spasí.
14 De malico kaj krimo li savos iliajn animojn; Kaj kara estos ilia sango en liaj okuloj.
Od lsti a násilí vysvobodí duši jejich; neboť jest drahá krev jejich před očima jeho.
15 Kaj li vivu, kaj oni donu al li el la oro de Ŝeba; Kaj oni ĉiam preĝu por li, kaj ĉiutage oni lin benu.
Budeť dlouhověký, a dávati mu budou zlato Arabské, a ustavně za něj se modliti, na každý den jemu dobrořečiti budou.
16 Estu multe da greno en la lando; Sur la supro de la montoj ĝiaj spikoj ondiĝu kiel Lebanon; Kaj en la urboj ĉio floru, kiel herbo sur la tero.
Když se vrže hrst obilí do země na vrchu hor, klátiti se budou jako Libán klasové jeho, a kvésti budou měšťané jako byliny země.
17 Lia nomo estu eterna; Tiel longe, kiel ekzistas la suno, kresku lia nomo; Ĉiuj popoloj sin benu per li kaj gloru lin.
Jméno jeho bude na věky; dokudž slunce trvá, děditi bude jméno jeho. A požehnání sobě dávajíce v něm všickni národové, budou ho blahoslaviti.
18 Glorata estu Dio la Eternulo, Dio de Izrael, Kiu sola faras miraklojn.
Požehnaný Hospodin Bůh, Bůh Izraelský, kterýž sám činí divné věci,
19 Kaj laŭdata estu Lia glora nomo eterne; Kaj Lia gloro plenigu la tutan teron. Amen, kaj amen!
A požehnané jméno slávy jeho na věky. Budiž také naplněna slávou jeho všecka země, Amen i Amen.
20 Finiĝis la preĝoj de David, filo de Jiŝaj.
Skonávají se modlitby Davidovy, syna Izai.
