Psalmaro 71

1 Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.

Em ti, Senhor, confio; nunca seja eu confundido.

2 Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.

Livra-me na tua justiça, e faze-me escapar: inclina os teus ouvidos para mim, e salva-me.

3 Estu por mi fortika roko, kien mi povus ĉiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; Ĉar Vi estas mia roko kaj mia fortikaĵo.

Sê tu a minha habitação forte, á qual possa recorrer continuamente: déste um mandamento que me salva, pois tu és a minha rocha e a minha fortaleza.

4 Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.

Livra-me, meu Deus, das mãos do impio, das mãos do homem injusto e cruel.

5 Ĉar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.

Pois tu és a minha esperança. Senhor Deus; tu és a minha confiança desde a minha mocidade.

6 Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi ĉiam gloros.

Por ti tenho sido sustentado desde o ventre: tu és aquelle que me tiraste das entranhas de minha mãe: o meu louvor será para ti constantemente.

7 Mirindaĵo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifuĝejo.

Sou como um prodigio para muitos, mas tu és o meu refugio forte.

8 Mia buŝo estas plena de glorado por Vi, Ĉiutage de Via majesto.

Encha-se a minha bocca do teu louvor da tua gloria todo o dia.

9 Ne forpuŝu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumiĝos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.

Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares, quando se fôr acabando a minha força.

10 Ĉar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraŭ mia animo, konsiliĝas inter si,

Porque os meus inimigos fallam contra mim, e os que espiam a minha alma consultam juntos,

11 Dirante: Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, ĉar neniu lin savos.

Dizendo: Deus o desamparou: persegui-o e tomae-o, pois não ha quem o livre.

12 Ho Dio, ne malproksimiĝu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.

Ó Deus, não te alongues de mim: meu Deus, apressa-te em ajudar-me.

13 Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

Sejam confundidos e consumidos os que são adversarios da minha alma; cubram-se d'opprobrio e de confusão aquelles que procuram o meu mal.

14 Kaj mi ĉiam fidos Kaj ĉiam pligrandigos Vian gloron.

Mas eu esperarei continuamente, e te louvarei cada vez mais.

15 Mia buŝo rakontos Vian justecon, Ĉiutage Vian helpon, Ĉar mi ne povus ĉion elkalkuli.

A minha bocca manifestará a tua justiça e a tua salvação todo o dia, pois não conheço o numero d'ellas.

16 Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.

Sairei na força do Senhor Deus, farei menção da tua justiça, e só d'ella.

17 Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj ĝis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.

Ensinaste-me, ó Deus, desde a minha mocidade; e até aqui tenho annunciado as tuas maravilhas.

18 Ankaŭ ĝis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, Ĝis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al ĉiuj venontoj.

Agora tambem, quando estou velho e de cabellos brancos, não me desampares, ó Deus, até que tenha annunciado a tua força a esta geração, e o teu poder a todos os vindouros.

19 Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?

Tambem a tua justiça, ó Deus, está muito alta, pois fizeste grandes coisas: ó Deus, quem é similhante a ti

20 Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.

Tu, que me tens feito ver muitos males e angustias, me darás ainda a vida, e me tirarás dos abysmos da terra.

21 Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.

Augmentarás a minha grandeza, e de novo me consolarás.

22 Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!

Tambem eu te louvarei com o psalterio, bem como á tua verdade, ó meu Deus, cantarei com a harpa a ti, ó Sancto d'Israel.

23 Ĝojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.

Os meus labios exultarão quando eu te cantar, assim como a minha alma que tu remiste.

24 Kaj mia lango ĉiutage rakontas Vian justecon; Ĉar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

A minha lingua fallará da tua justiça todo o dia; pois estão confundidos e envergonhados aquelles que procuram o meu mal.