Psalmaro 71
1 Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.
| בך יהוה חסיתי אל אבושה לעולם׃ |
2 Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.
| בצדקתך תצילני ותפלטני הטה אלי אזנך והושיעני׃ |
3 Estu por mi fortika roko, kien mi povus ĉiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; Ĉar Vi estas mia roko kaj mia fortikaĵo.
| היה לי לצור מעון לבוא תמיד צוית להושיעני כי סלעי ומצודתי אתה׃ |
4 Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.
| אלהי פלטני מיד רשע מכף מעול וחומץ׃ |
5 Ĉar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.
| כי אתה תקותי אדני יהוה מבטחי מנעורי׃ |
6 Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi ĉiam gloros.
| עליך נסמכתי מבטן ממעי אמי אתה גוזי בך תהלתי תמיד׃ |
7 Mirindaĵo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifuĝejo.
| כמופת הייתי לרבים ואתה מחסי עז׃ |
8 Mia buŝo estas plena de glorado por Vi, Ĉiutage de Via majesto.
| ימלא פי תהלתך כל היום תפארתך׃ |
9 Ne forpuŝu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumiĝos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.
| אל תשליכני לעת זקנה ככלות כחי אל תעזבני׃ |
10 Ĉar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraŭ mia animo, konsiliĝas inter si,
| כי אמרו אויבי לי ושמרי נפשי נועצו יחדו׃ |
11 Dirante: Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, ĉar neniu lin savos.
| לאמר אלהים עזבו רדפו ותפשוהו כי אין מציל׃ |
12 Ho Dio, ne malproksimiĝu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.
| אלהים אל תרחק ממני אלהי לעזרתי חישה׃ |
13 Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
| יבשו יכלו שטני נפשי יעטו חרפה וכלמה מבקשי רעתי׃ |
14 Kaj mi ĉiam fidos Kaj ĉiam pligrandigos Vian gloron.
| ואני תמיד איחל והוספתי על כל תהלתך׃ |
15 Mia buŝo rakontos Vian justecon, Ĉiutage Vian helpon, Ĉar mi ne povus ĉion elkalkuli.
| פי יספר צדקתך כל היום תשועתך כי לא ידעתי ספרות׃ |
16 Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.
| אבוא בגברות אדני יהוה אזכיר צדקתך לבדך׃ |
17 Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj ĝis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.
| אלהים למדתני מנעורי ועד הנה אגיד נפלאותיך׃ |
18 Ankaŭ ĝis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, Ĝis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al ĉiuj venontoj.
| וגם עד זקנה ושיבה אלהים אל תעזבני עד אגיד זרועך לדור לכל יבוא גבורתך׃ |
19 Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?
| וצדקתך אלהים עד מרום אשר עשית גדלות אלהים מי כמוך׃ |
20 Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.
| אשר הראיתנו צרות רבות ורעות תשוב תחיינו ומתהמות הארץ תשוב תעלני׃ |
21 Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.
| תרב גדלתי ותסב תנחמני׃ |
22 Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!
| גם אני אודך בכלי נבל אמתך אלהי אזמרה לך בכנור קדוש ישראל׃ |
23 Ĝojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.
| תרננה שפתי כי אזמרה לך ונפשי אשר פדית׃ |
24 Kaj mia lango ĉiutage rakontas Vian justecon; Ĉar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
| גם לשוני כל היום תהגה צדקתך כי בשו כי חפרו מבקשי רעתי׃ |
