Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Al Vencedor: Canción de Alabanza. Jubilad a Dios toda la tierra.

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Cantad la gloria de su Nombre; poned gloria en su alabanza.

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Decid a Dios: ¡Cuán terrible eres en tus obras! Por lo grande de tu fortaleza se sujetarán a ti tus enemigos.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

Toda la tierra te adorará, y cantará a ti; cantarán a tu Nombre. (Selah)

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Venid, y ved las obras de Dios, terrible en hechos sobre los hijos de los hombres.

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

Volvió el mar en seco; por el río pasaron a pie; allí nos alegramos en él.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

El se enseñorea con su fortaleza para siempre; sus ojos atalayan sobre los gentiles; los rebeldes no serán ensalzados. (Selah)

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Bendecid, pueblos, a nuestro Dios, y haced oír la voz de su alabanza.

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

El es el que puso nuestra alma en vida, y no permitió que nuestros pies resbalasen.

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Porque tú nos probaste, oh Dios; nos afinaste como se afina la plata.

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

Nos metiste en la red; pusiste apretura en nuestros lomos.

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

Hiciste subir varón sobre nuestra cabeza; entramos en fuego y en aguas, y nos sacaste a abundancia.

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

Entraré en tu Casa con holocaustos; te pagaré mis votos,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

que pronunciaron mis labios, y habló mi boca, cuando estaba angustiado.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

Holocaustos de cebados te ofreceré, con perfume de carneros; sacrificaré bueyes y machos cabríos. (Selah)

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Venid, oíd todos los que teméis a Dios, y contaré lo que ha hecho a mi alma.

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

A él clamé con mi boca, y fue ensalzado con mi lengua.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Si en mi corazón hubiese yo mirado a la iniquidad, el Señor no me oiría.

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

Mas ciertamente me oyó Dios; atendió a la voz de mi oración.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Bendito Dios, que no echó de sí mi oración, ni de mí su misericordia.