Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Jubilai a Deus, todas as terras.

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Cantai a glória do seu nome; dai glória ao seu louvor.

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Dizei a Deus: Quão terrível és tu nas tuas obras! pela grandeza do teu poder se submeterão a ti os teus inimigos.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

Toda a terra te adorará e te cantará louvores: eles cantarão o teu nome (Selah)

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Vinde, e vede as obras de Deus: é terrível nos seus feitos para com os filhos dos homens.

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

Converteu o mar em terra seca; passaram o rio a pé; ali nos alegramos nele.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

Ele domina eternamente pelo seu poder: os seus olhos estão sobre as nações; não se exaltem os rebeldes (Selah)

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Bendizei, povos, ao nosso Deus, e fazei ouvir a voz do seu louvor:

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

Ao que sustenta com vida a nossa alma, e não consente que sejam abalados os nossos pés.

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Pois tu, ó Deus, nos provaste; tu nos afinaste como se afina a prata.

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

Tu nos meteste na rede; afligiste os nossos lombos.

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

Fizeste com que os homens cavalgassem sobre as nossas cabeças; passamos pelo fogo e pela água; mas nos trouxeste a um lugar copioso.

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

Entrarei em tua casa com holocaustos; pagar-te-ei os meus votos.

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

Os quais pronunciaram os meus lábios, e falou a minha boca, quando estava na angústia.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

Oferecer-te-ei holocaustos gordurosos com incenso de carneiros; oferecerei novilhos com cabritos (Selah)

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Vinde, e ouvi, todos os que temeis a Deus, e eu contarei o que ele tem feito à minha alma.

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

A ele clamei com a minha boca, e ele foi exaltado pela minha língua.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Se eu atender à iniquidade no meu coração, o Senhor não me ouvirá;

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

Mas, na verdade, Deus me ouviu; atendeu à voz da minha oração.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Bendito seja Deus, que não rejeitou a minha oração, nem desviou de mim a sua misericórdia.