Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

伶長にうたはしめたる讃美なり 歌なり 全地よ神にむかひて歓びよばはれ

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

その名の榮光をうたへその頌美をさかえしめよ

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

かみに告まつれ 汝のもろもろの功用はおそるべきかな大なる力によりてなんぢの仇はなんぢに畏れしたがひ

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

全地はなんぢを拝みてうたひ名をほめうたはんと (セラ)

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

來りて神のみわざをみよ 人の子輩にむかひて作たまふことはおそるべきかな

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

神はうみをかへて乾ける地となしたまへり ひとびと歩行にて河をわたりき その處にてわれらは神をよろこべり

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

神はその大能をもてとこしへに統治め その目は諸國をみたまふ そむく者みづからを崇むべからず (セラ)

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

もろもろの民よ われらの神をほめまつれ神をほめたたふる聲をきこえしめよ

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

神はわれらの霊魂をながらへしめ われらの足のうごかさるることをゆるしたまはず

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

神よなんぢはわれらを試みて白銀をねるごとくにわれらを錬たまひたればなり

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

汝われらを網にひきいれ われらの腰におもき荷をおき

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

人々をわれらの首のうへに騎こえしめたまひき われらは火のなか水のなかをすぎゆけり されど汝その中よりわれらをひきいたし豊盛なる處にいたらしめたまへり

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

われ燔祭をもてなんぢの家にゆかん 迫りくるしみたるときにわが口唇のいひいでわが口ののべし誓をなんぢに償はん

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

われ肥たるものを燔祭とし牡羊を馨香として汝にささげ牡牛と牡山羊とをそなへまつらん (セラ)

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

神をおそるる人よ みな來りてきけ われ神のわがたましひのために作たまへることをのべん

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

われわが口をもて神によばはり また舌をもてあがむ

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

然るにわが心にしれる不義あらば主はわれにききたまふまじ

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

されどまことに神はききたまへり聖意をわがいのりの聲にとめたまへり

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

神はほむべきかな わが祈をしりぞけず その憐憫をわれよりとりのぞきたまはざりき