Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Ein Psalmlied, vorzusingen. Jauchzet Gott, alle Lande!

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Lobsinget zu Ehren seinem Namen; rühmet ihn herrlich!

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Sprechet zu Gott: “Wie wunderbar sind deine Werke! es wird deinen Feinden fehlen vor deiner großen Macht.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

Alles Land bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen.” (Sela)

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Kommet her und sehet an die Werke Gottes, der so wunderbar ist in seinem Tun unter den Menschenkindern.

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

Er verwandelt das Meer ins Trockene, daß man zu Fuß über das Wasser ging; dort freuten wir uns sein.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

Er herrscht mit seiner Gewalt ewiglich; seine Augen schauen auf die Völker. Die Abtrünnigen werden sich nicht erhöhen können. (Sela)

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Lobet, ihr Völker, unsern Gott; lasset seinen Ruhm weit erschallen,

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

der unsre Seelen im Leben erhält und läßt unsre Füße nicht gleiten.

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Denn, Gott, du hast uns versucht und geläutert wie das Silber geläutert wird;

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

du hast uns lassen in den Turm werfen; du hast auf unsere Lenden eine Last gelegt;

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

du hast Menschen lassen über unser Haupt fahren; wir sind in Feuer und Wasser gekommen: aber du hast uns ausgeführt und erquickt.

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

Darum will ich mit Brandopfern gehen in dein Haus und dir meine Gelübde bezahlen,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

wie ich meine Lippen habe aufgetan und mein Mund geredet hat in meiner Not.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

Ich will dir Brandopfer bringen von feisten Schafen samt dem Rauch von Widdern; ich will opfern Rinder mit Böcken. (Sela)

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Kommet her, höret zu alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat.

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und pries ihn mit meiner Zunge.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Wo ich Unrechtes vorhätte in meinem Herzen, so würde der Herr nicht hören;

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

aber Gott hat mich erhört und gemerkt auf mein Flehen.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht verwirft noch seine Güte von mir wendet.