Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Auf den Siegesspender, ein Gesang; ein Lied. - Jauchzt Gott zu, alle Lande!

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Besinget seines Namens Herrlichkeit! Besinget herrlich seinen Lobpreis!

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

So sprecht von Gott: "Wie wundervoll sind Deine Werke! Selbst Deine Feinde schlagen sich auf Deine Seite ob Deiner großen Macht.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

Der ganze Erdkreis betet vor Dir an und singet Dir, singt Deinem Namen." (Sela)

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Herbei! Schaut Gottes Werke! Wie hehr sein Walten an den Menschenkindern!

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

In trocken Land verwandelt er das Meer; zu Fuß durchschreiten sie den Strom. So wollen wir uns seiner freuen.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

Der ewig herrscht mit seiner Allgewalt, er richtet seine Blicke auf die Heiden; sie können sie nicht von sich abwenden trotz ihrem Sträuben. (Sela)

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Ihr Völker, preiset unsern Gott und lasset laut sein Lob erschallen,

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

der unser Leben immerfort erhält und unsern Fuß nicht gleiten läßt!

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Du hast uns freilich, Gott, geprüft, geläutert uns wie Silber.

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

Du hast in Banden uns gebracht und Fesseln unsern Hüften angelegt,

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

und Menschen hast Du über uns zu Herren eingesetzt; in Feuer und in Wasser kamen wir; doch Du befreitest uns daraus zum Heile. -

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

So walle ich mit Brandopfern zu Deinem Hause, und mein Gelübde löse ich Dir ein,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

wozu sich meine Lippen aufgetan, und was mein Mund in meiner Not versprochen.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

Brandopfer fetter Tiere bringe ich Dir dar samt Opferduft von Widdern; ich richte Rinder her und Böcke. (Sela)

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Herbei, ihr Gottesfürchtigen alle! Hört! Ich will euch erzählen, was er mir getan:

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

Mit meinem Munde habe ich zu ihm gerufen und Großes ihm mit meiner Zunge vorgetragen.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Wenn ich mich eines Frevels schuldig je gewußt, dann hätte mich der Herr nicht angehört.

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

Nun aber hat es Gott gehört und auf mein laut Gebet geachtet.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Gelobt sei Gott, der meine Bitte nicht versagt und seine Huld mir nicht entzogen!