Psalmaro 66

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Cantique d’un psaume de résurrection. Poussez des cris de joie vers Dieu, ô terre tout entière;

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Dites un psaume à l’honneur de son nom: rendez gloire à sa louange.

3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Dites à Dieu: Que vos œuvres sont redoutables, Seigneur! à la vue de la grandeur de votre puissance, vos ennemis vous mentiront.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)

Que toute la terre vous adore et vous chante; qu’elle dise un psaume à la gloire de votre nom.

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Venez et voyez les œuvres de Dieu: il est terrible dans ses desseins sur les fils des hommes.

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

C’est lui qui a changé la mer en une terre aride: ils passeront dans un fleuve à pied sec, là nous nous réjouirons.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)

C’est lui qui domine éternellement par sa puissance: ses yeux regardent les nations: que ceux qui l’irritent ne s’élèvent pas en eux-mêmes.

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Bénissez, ô nations, notre Dieu, faites entendre la voix de sa louange.

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

C’est lui qui a rendu mon âme à la vie, et qui n’a pas permis que mes pieds aient chancelé.

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Parce que vous nous avez éprouvés, ô Dieu, vous nous avez épurés par le feu, comme l’argent est épuré.

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

Vous nous avez conduits dans le lacs, vous avez mis des tribulations sur nos épaules:

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

Vous avez imposé des hommes sur nos têtes.

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

J’entrerai dans votre maison avec des holocaustes; je vous rendrai mes vœux,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

Qu’ont proférés mes lèvres, Et qu’a exprimés ma bouche dans ma tribulation.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)

Je vous offrirai des holocaustes gras, avec la fumée des béliers: je vous offrirai des bœufs avec des boucs.

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Venez et écoutez, vous tous qui craignez le Dieu Seigneur, et je raconterai quelles grandes choses il a faites pour mon âme.

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

C’est vers lui que j’ai crié de ma bouche, et c’est lui que j’ai exalté par ma langue.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Si j’ai regardé l’iniquité dans mon cœur, le Seigneur ne m’exaucera pas.

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

C’est pour cela que le Seigneur m’a exaucé, et qu’il a été attentif à la voix de ma supplication.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Béni le Dieu qui n’a pas écarté ma prière, ni sa miséricorde de moi!