Psalmaro 66
1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.
Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.
2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,
3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.
En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,
4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)
En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!
5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:
6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.
De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,
7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)
Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.
8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.
Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;
9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.
Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.
10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.
Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;
Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.
12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.
13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:
14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.
Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.
15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)
Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.
16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:
17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!
18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;
Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:
19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.
Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!
20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.
Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!
