< Psalmaro 66 >
1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.
За първия певец, псаломска песен. Възкликнете към Бога, всички земи,
2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
Възпейте славата на Неговото име, Като Го хвалите, хвалете Го славно.
3 Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.
Речете Богу: Колко са страшни делата Ти! Поради величието на Твоята сила Даже враговете Ти ще се преструват пред Тебе за покорни.
4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)
Цялата земя ще Ти се кланя и ще Те славослови, Ще славословят името Ти. (Села)
5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
Дойдете та вижте делата на Бога, Който страшно действува към човешките чада.
6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.
Превърна морето в суша; Пеши преминаха през реката; Там се развеселиха в Него.
7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)
Със силата Си господарува до века: Очите Му наблюдават народите; Бунтовниците нека не превъзнасят себе си. (Села)
8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.
Вие племена благославяйте нашия Бог, И направете да се чуе гласът на хвалата Му,
9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.
Който поддържа в живот душата ни. И не оставя да се клатят нозете ни.
10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.
Защото Ти, Боже, си ни спасил, Изпитал си ни както се изпитва сребро.
11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;
Въвел си ни в мрежата, Турил си тежък товар на гърба ни.
12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
Направил си да яздят човеци върху главите ни; Преминахме през огън и вода; Но Ти ни изведе на богато място.
13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
Ще вляза в дома Ти с всеизгаряния, Ще изпълня пред Тебе обреците,
14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.
Които произнесоха устните ми И говориха устата ми в бедствието ми.
15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)
Всеизгаряния от тлъсти овни ще Ти принеса с темян, Ще принеса волове и кози. (Села)
16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
Дойдете, слушайте, всички, които се боите от Бога, И ще разкажа онова, което е сторил на душата ми.
17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
Към него извиках с устата си; И Той ще бъде възвисен чрез езика ми.
18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;
Ако в сърцето си бях гледал благоприятно на неправда, Господ не би послушал;
19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.
Но Бог наистина послуша, Обърна внимание на гласа на молбата ми.
20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.
Благословен да е Бог. Който не отстрани от мене ни молитвата, ни Своята милост.