Psalmaro 65

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Kanto. Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

In finem, Psalmus David, Canticum Hieremiæ, et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus Deus in Sion: et tibi reddetur votum in Ierusalem.

2 Al Vi, kiu aŭskultas preĝon, Venas ĉiu karno.

Exaudi orationem meam: ad te omnis caro veniet.

3 Krimaĵoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

Verba iniquorum prævaluerunt super nos: et impietatibus nostris tu propitiaberis.

4 Feliĉa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li loĝu en Viaj kortoj. Ni satiĝu per la bonaĵoj de Via domo, De Via sankta templo.

Beatus, quem elegisti, et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ: sanctum est templum tuum,

5 Per timindaĵoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de ĉiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

mirabile in æquitate. Exaudi nos Deus salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.

6 Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia:

7 Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius. Turbabuntur gentes,

8 Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la loĝantoj de la limoj; La lokojn de la sunleviĝo kaj sunsubiro Vi ĝojigas.

et timebunt qui habitant terminos a signis tuis: exitus matutini et vespere delectabis.

9 Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al ĝi akvon, kaj Vi forte ĝin riĉigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas ĝian panon, ĉar tiel Vi ĝin aranĝis.

Visitasti terram et inebriasti eam: multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis, parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio eius.

10 Vi donas trinkon al ĝiaj sulkoj, Vi ebenigas ĝiajn bulojn; Per pluvego Vi ĝin moligas, Vi benas ĝiajn kreskaĵojn.

Rivos eius inebria, multiplica genimina eius: in stillicidiis eius lætabitur germinans.

11 Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

Benedices coronæ anni benignitatis tuæ: et campi tui replebuntur ubertate.

12 La stepoj de dezerto grasiĝas, Kaj la montetoj zoniĝas per ĝojo.

Pinguescent speciosa deserti: et exultatione colles accingentur.

13 La herbejoj kovriĝas per brutaroj, Kaj la kampoj vestiĝas per greno; Ili ĝojas kaj kantas.

Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento: clamabunt, etenim hymnum dicent.