Psalmaro 63

1 Psalmo de David, kiam li estis en la dezerto de Judujo. Ho Dio, mia Dio, Vin mi fervore serĉas; Soifas pri Vi mia animo, sopiras pri Vi mia karno, En lando seka, sensuka, kaj senakva.

En Psalm Davids, då han var i Juda öken. Gud, du äst min Gud, bittida vakar jag upp till dig. Min själ törstar efter dig, mitt kött längtar efter dig, uti ett torrt och törstigt land, der intet vatten är.

2 Mi volus vidi Vin en Via sanktejo, Vidi Vian forton kaj gloron.

Der ser jag efter dig i dinom helgedom, att jag måtte skåda dina magt och äro.

3 Ĉar Via favoro estas pli bona ol vivo; Miaj lipoj Vin gloras.

Ty din godhet är bättre än lif. Mine läppar prisa dig.

4 Tiel mi Vin gloradus en la daŭro de mia vivo, Levadus miajn manojn pro Via nomo.

Der ville jag gerna lofva dig i mina lifsdagar, och upplyfta mina händer, i ditt Namn.

5 Kvazaŭ de graso kaj oleo satiĝus mia animo, Kaj per vortoj de kanto Vin gloradus mia buŝo.

Det vore mins hjertas fröjd och lust, då jag dig med gladom mun lofva skulle.

6 Kiam mi rememoras Vin sur mia lito, En ĉiuj partoj de la nokto mi meditas pri Vi.

När jag mig i säng lägger, så tänker jag uppå dig; när jag uppvaknar, så talar jag om dig.

7 Ĉar Vi estis por mi helpo, Kaj en la ombro de Viaj flugiloj mi ĝojas.

Ty du äst min hjelpare, och under dina vingars skugga vill jag fröjda mig.

8 Mia animo algluiĝis al Vi; Min subtenas Via dekstra mano.

Min själ håller sig intill dig; din högra hand uppehåller mig.

9 Kaj tiuj, kiuj penas pereigi mian animon, Iros en la profundon subteran.

Men de stå efter mina själ, till att öfverfalla mig; de måste under jordena nederfara.

10 Ili estos mortigitaj per glavo, Fariĝos akiro de vulpoj.

De måste falla i svärd, och räfvomen till lott blifva.

11 Kaj la reĝo ĝojos per Dio; Triumfos ĉiu, kiu ĵuras al Li; Ĉar ŝtopiĝos la buŝo de tiuj, kiuj parolas malveron.

Men Konungen fröjdar sig i Gudi; den vid honom svär, han skall prisad varda; ty de lögnmunnar skola tillstoppade varda.