Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

in finem in hymnis David exaudi Deus deprecationem meam intende orationi meae

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

a finibus terrae ad te clamavi dum anxiaretur cor meum in petra exaltasti me deduxisti me

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

quia factus es spes mea turris fortitudinis a facie inimici

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

inhabitabo in tabernaculo tuo in saecula protegar in velamento alarum tuarum diapsalma

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

quoniam tu Deus meus exaudisti orationem meam dedisti hereditatem timentibus nomen tuum

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

dies super dies regis adicies annos eius usque in diem generationis et generationis

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

permanet in aeternum in conspectu Dei misericordiam et veritatem quis requiret eius

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

sic psalmum dicam nomini tuo in saeculum saeculi ut reddam vota mea de die in diem