Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Anumzamoka krafage'ni'a antahio! Nunamu ke'ni'a kagesa antenka antahio!

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Nagu'amo'ma knama nehige'na, mopa atumparegati naza huogura Kagritega kezana netue. Hanki navrenka hanavenentake havere marerige'na nagu'vazi'neno.

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Na'ankure Kagra fraki kuma'ni'a mani'nenka, vihuni'a mani'nanankino ha' vahe'nimo'za eme onahegahaze.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

Natrege'na mono nonka'afi manivava hu'na va'neno. Natrege'na Kagri kagekonafinka fraki'na mani'neno.

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Na'ankure huvempama hu'noana, Anumzamoka antahi'nane. Kagri kagigu'ma koro'ma hu'za mono'ma hugantesaza vahe'mo'za erisanti haregahaze hunkama ante'nana zana nagri nami'nane.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Kini ne'mofona mago'ene kafuzage'a erinte za'za huo. Vahe'ma forehu anante anante'ma huno'ma vania knafina, agra zazate ama mopafina manigahie.

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Agra Anumzamofo avuga kini manivava huno vugahie. Hagi vagaore kavesi zamo'ene hugahuema hu'nana zama hu kavukva zamo'a, kegava huntesie.

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Ana'ma hananke'na knane knanena kagia ahentesga huvava hugahue hu'nama huvempama hu'noa kante antena, zagamera hu'na kagia ahentesga hugahue.