Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

O Dios, denggem ti asugko ken ipangagmo ti kararagko.

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Umawagak kenka manipud iti pagpatingaan ti daga no madagdagsenan ti pusok; iturongnak iti bato a nangatngato ngem siak.

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Ta sika ti salaknibko, natibker a torre manipud kadagiti kabusor.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

Agnanayonto nga agtalinaedak iti tabernakulom; agkamangak iti salukob dagiti payyakmo. (Selah)

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Ta nangngegmo O Dios dagiti sapatak; intedmo kaniak iti tawid nga ipaaymo koma kadagidiay a mangpadayaw iti naganmo.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Paatiddogem ti biag ti ari, agbalinto a kas kapaut dagiti henerasion ti tawenna.

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Agnanayonto nga agtalinaed isuna iti sangoanan ti Dios.

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Agnanayonto nga agkantaak iti pagdayaw iti naganmo tapno inaldaw a maaramidko dagiti sapatak.