Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Au maître-chantre. — Avec instruments à cordes. — De David. O Dieu, écoute ma supplication; Sois attentif à ma prière!

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Des extrémités de la terre, je crie vers toi, le coeur défaillant. Conduis-moi sur le rocher, inaccessible pour moi!

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Car tu as été pour moi un refuge, Une forte citadelle contre l'ennemi.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

Je séjournerai dans ta tente à perpétuité; Je me retirerai à l'abri de tes ailes. (Pause)

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

C'est toi, ô Dieu, qui as entendu mes voeux, Et qui m'as donné l'héritage de ceux qui craignent ton nom.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Ajoute des jours aux jours du roi; Que ses années durent d'âge en âge!

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Qu'il siège à toujours devant Dieu! Donne-lui ta grâce et ta fidélité pour sauvegarde!

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Alors, en chantant ton nom à perpétuité. Je m'acquitterai chaque jour de mes voeux.