Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Rhotoeng neh aka mawt ham David kah Pathen aw ka tamlung he ya lamtah ka thangthuinah he hnatung lah.

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Nang te Diklai a bawt lamkah kan khue. Ka lungbuei a rhae vaengah kamah lakah aka sang lungpang taengla kai nan mawt.

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Kai ham tah hlipyingnah neh thunkha hmai ah sarhi rhaltoengim la na om.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

Na dap khuiah kumhal ka bakuep vetih na phae hlip ah ka ying ni. (Selah)

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Pathen namah loh ka olcaeng te na yaak dongah na ming aka rhih tah rho na paek.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Manghai kah a tue khohnin te puh sak lamtah a kum khaw cadilcahma duela nguel sak.

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Sitlohnah Pathen hmai ah kumhal khosa saeh lamtah a khueh oltak loh anih te kueinah saeh.

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Khohnin, khohnin ah ka olcaeng te thuung ham na ming ka tingtoeng yoeyah.