Psalmaro 58

1 Al la ĥorestro. Por Al-taŝĥet. Verko de David. Ĉu efektive vi parolas veron, vi potenculoj? Ĉu vi juste juĝas, homidoj?

В конец, да не растлиши, Давиду в столпописание. Аще воистинну убо правду глаголете, правая судите, сынове человечестии.

2 Kontraŭe, en la koro vi faras krimaĵojn, Sur la tero vi pesas per manoj rabemaj.

Ибо в сердцы беззаконие делаете на земли, неправду руки вашя сплетают.

3 De la momento de sia naskiĝo la malvirtuloj devojiĝis; De el la ventro de sia patrino la mensogantoj ekeraris.

Очуждишася грешницы от ложесн, заблудиша от чрева, глаголаша лжу.

4 Ilia veneno estas simila al la veneno de serpento, De surda aspido, kiu ŝtopas sian orelon,

Ярость их по подобию змиину, яко аспида глуха и затыкающаго уши свои,

5 Kiu ne aŭskultas la vortojn de sorĉistoj, Kiel ajn lertaj en sia arto.

иже не услышит гласа обавающих, обаваемь обавается от премудра.

6 Ho Dio, frakasu iliajn dentojn en ilia buŝo; Frakasu la makzelojn de la junaj leonoj, ho Eternulo!

Бог сокрушит зубы их во устех их: членовныя львов сокрушил есть Господь.

7 Ili forverŝiĝu kiel akvo, kiu malaperas; Kiam Li ĵetos Siajn sagojn, ili estu kiel buĉitaj.

Уничижатся яко вода мимотекущая: напряжет лук свой, дондеже изнемогут.

8 Kiel limako konsumiĝanta ili malaperu, Kiel abortaĵo virina, kiu ne vidis la sunon;

Яко воск растаяв отимутся: паде огнь на них, и не видеша солнца.

9 Antaŭ ol viaj kaldronoj eksentos la dornojn, Ilin vivajn kaj freŝajn pereigu la ventego.

Прежде еже разумети терния вашего рамна, яко живы, яко во гневе пожрет я.

10 Ĝojos la virtulo, kiam li vidos venĝon; Li lavos siajn piedojn en la sango de la malvirtulo.

Возвеселится праведник, егда увидит отмщение: руце свои умыет в крови грешника.

11 Kaj la homoj diros: Ekzistas rekompenco por la virtulo, Ekzistas Dio, juĝanto sur la tero.

И речет человек: аще убо есть плод праведнику, убо есть Бог судя им на земли.