Psalmaro 56

1 Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

Smiluj se na me, Bože, jer èovjek hoæe da me proguta, neprijatelj me svaki dan pritješnjuje.

2 Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

Neprijatelji moji svaki dan traže da me progutaju; jer mnogi napadaju na me oholo.

3 En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

Kad me je strah, ja se u tebe uzdam.

4 Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

Bogom se hvalim za rijeè njegovu; u Boga se uzdam, ne bojim se; šta æe mi uèiniti tijelo?

5 Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

Svaki dan izvræu rijeèi moje; što god misle, sve meni o zlu.

6 Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

Skupljaju se, prikrivaju se, paze za petama mojima; jer traže dušu moju.

7 Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

Kod ovake zloæe izbavi od njih, u gnjevu obori narode, Bože.

8 Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

U tebe je izbrojeno moje potucanje, suze se moje èuvaju u sudu kod tebe, one su u knjizi tvojoj.

9 Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

Neprijatelji moji ustupaju natrag, kad tebe prizivljem; po tom znam da je Bog sa mnom.

10 Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

Bogom se hvalim za rijeè njegovu, Gospodom se hvalim za rijeè njegovu.

11 Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

U Boga se uzdam, ne bojim se; šta æe mi uèiniti èovjek?

12 Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

Tebi sam se, Bože, zavjetovao; tebe æu hvaliti;

13 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.

Jer si izbavio dušu moju od smrti, noge moje od spoticanja, da bih hodio pred licem Božjim, u svjetlosti živijeh.