< Psalmaro 55 >

1 Al la ĥorestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David. Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.
Inclina ó Deus os teus ouvidos á minha oração, e não te escondas da minha supplica.
2 Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,
Attende-me, e ouve-me: lamento na minha queixa, e faço ruido,
3 Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.
Pelo clamor do inimigo e por causa da oppressão do impio: pois lançou sobre mim a iniquidade, e com furor me aborrecem.
4 Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;
O meu coração está dolorido dentro de mim, e terrores da morte cairam sobre mim.
5 Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.
Temor e tremor vieram sobre mim; e o horror me cobriu.
6 Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;
Pelo que disse: Oh! quem me déra azas como de pomba! porque então voaria, e estaria em descanço.
7 Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. (Sela)
Eis que fugiria para longe, e pernoitaria no deserto (Selah)
8 Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.
Apressar-me-hia a escapar da furia do vento e da tempestade.
9 Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.
Despedaça, Senhor, e divide as suas linguas, pois tenho visto violencia e contenda na cidade.
10 Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;
De dia e de noite a cercam sobre os seus muros; iniquidade e malicia estão no meio d'ella.
11 Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.
Maldade ha dentro d'ella: astucia e engano não se apartam das suas ruas.
12 Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;
Pois não era um inimigo que me affrontava: então eu o houvera supportado: nem era o que me aborrecia que se engrandecia contra mim, porque d'elle me teria escondido.
13 Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,
Mas eras tu, homem meu egual, meu guia e meu intimo amigo.
14 Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.
Consultavamos juntos suavemente, e andavamos em companhia na casa de Deus.
15 La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo. (Sheol h7585)
A morte os assalte, e vivos desçam ao inferno; porque ha maldade nas suas habitações e no meio d'elles. (Sheol h7585)
16 Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.
Porém eu invocarei a Deus, e o Senhor me salvará.
17 Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.
De tarde e de manhã e ao meio dia orarei; e clamarei, e elle ouvirá a minha voz.
18 Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.
Livrou em paz a minha alma da peleja que havia contra mim; pois havia muitos comigo.
19 Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; (Sela) Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.
Deus ouvirá, e os affligirá, Aquelle que preside desde a antiguidade (Selah) porque não ha n'elles nenhuma mudança, e portanto não temem a Deus
20 Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;
Elle poz as suas mãos n'aquelles que teem paz com elle: quebrou a sua alliança.
21 Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.
As palavras da sua bocca eram mais macias do que a manteiga, mas havia guerra no seu coração: as suas palavras eram mais brandas do que o azeite: comtudo, eram espadas nuas.
22 Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.
Lança a tua carga sobre o Senhor, e elle te susterá: não permittirá nunca que o justo seja abalado.
23 Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.
Mas tu, ó Deus, os farás descer ao poço da perdição; homens de sangue e de fraude não viverão metade dos seus dias; mas eu em ti confiarei.

< Psalmaro 55 >