Psalmaro 55
1 Al la ĥorestro. Por kordaj instrumentoj. Instruo de David. Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.
O Dieu, prête l'oreille à ma prière, et ne te cache pas loin de ma supplication!
2 Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,
Écoute-moi et réponds-moi; je m'agite dans ma plainte, et je gémis,
3 Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.
A la voix de l'ennemi, devant l'oppression du méchant; car ils font tomber sur moi le malheur, et me poursuivent avec furie.
4 Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;
Mon cœur frémit au-dedans de moi, et des frayeurs mortelles sont tombées sur moi.
5 Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.
La crainte et le tremblement viennent sur moi; l'effroi m'enveloppe.
6 Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;
Et j'ai dit: Oh! qui me donnera les ailes de la colombe? Je m'envolerais, et j'irais me poser ailleurs.
7 Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. (Sela)
Voilà, je m'enfuirais bien loin, je me tiendrais au désert. (Sélah)
8 Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.
Je me hâterais de m'échapper, loin du vent violent, loin de la tempête.
9 Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.
Anéantis-les, Seigneur; confonds leurs langues; car je ne vois que violence et querelles dans la ville.
10 Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;
Elles en font le tour, jour et nuit, sur ses murailles; la ruine et le tourment sont au milieu d'elle.
11 Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.
La malice est au milieu d'elle; l'oppression et la fraude ne s'éloignent point de ses places.
12 Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;
Car ce n'est pas un ennemi qui m'outrage, je pourrais le supporter; mon adversaire n'est pas celui qui me haïssait, je me cacherais loin de lui.
13 Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,
Mais c'est toi, un homme traité comme mon égal, mon compagnon et mon ami!
14 Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.
Nous prenions plaisir à nous entretenir ensemble, nous allions à la maison de Dieu avec la foule.
15 La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo. (Sheol h7585)
Que la mort les surprenne! Qu'ils descendent vivants au Sépulcre! Car la malice est dans leurs demeures, dans leurs cœurs. (Sheol h7585)
16 Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.
Mais moi, je crierai à Dieu, et l'Éternel me sauvera.
17 Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.
Le soir, et le matin, et à midi, je crierai et je gémirai, et il entendra ma voix.
18 Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.
Il mettra mon âme en paix, la délivrant de la guerre qu'on lui fait, car j'ai affaire à beaucoup de gens.
19 Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; (Sela) Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.
Dieu l'entendra, et il les humiliera, lui qui règne de tout temps (Sélah) parce qu'il n'y a point en eux de changement, et qu'ils ne craignent point Dieu.
20 Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;
Chacun jette la main sur ceux qui vivaient en paix avec lui; il viole son alliance.
21 Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.
Les paroles de sa bouche sont plus douces que le beurre, mais la guerre est dans son cœur; ses paroles sont plus onctueuses que l'huile, mais ce sont des épées nues.
22 Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.
Décharge-toi de ton fardeau sur l'Éternel, et il te soutiendra; il ne permettra jamais que le juste soit ébranlé.
23 Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.
Toi, ô Dieu, tu les précipiteras au fond de la fosse; les hommes de sang et de fraude n'atteindront pas la moitié de leurs jours; mais moi, je me confie en toi.
