Psalmaro 52

1 Al la ĥorestro. Instruo de David, kiam venis Doeg, la Edomido, kaj raportis al Saul, kaj diris al li: David venis en la domon de Aĥimeleĥ. Kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano? La boneco de Dio estas ĉiama.

Dem Sangmeister. Eine Betrachtung Davids.

2 Pereon intencas via lango, Kiel akrigita razilo ĝi tranĉas malicon.

Als der Edomiter Doeg kam und Saul meldete: "David hat sich ins Haus Ahimelechs begeben."

3 Vi pli amas malbonon, ol bonon; Pli mensogi, ol diri veron. (Sela)

Was rühmst du dich der Bosheit, du Held?! / Gottes Gnade währt für und für.

4 Vi amas ĉian parolon pereigan, Parolon malican.

Verderben sinnt seine Zunge / Gleich scharfem Messer, du Unheilstifter!

5 Tial Dio pereigos vin por ĉiam, Elŝiros vin el via tendo, Kaj elĵetos vin el la lando de la vivantoj. (Sela)

Böses liebst du mehr als Gutes, / Lüge redest du lieber als Wahrheit. (Sela)

6 Kaj virtuloj vidos kaj ektimos, Kaj pri li ili ridos, dirante:

Du liebst nur verderbliche Reden, / Du Zunge voll Trug!

7 Jen estas la viro, kiu ne en Dio vidis sian forton, Sed fidis sian grandan riĉecon, Sentis sin forta per sia malbonpovado.

So wird denn auch Gott dich zertrümmern auf immer, / Er wird dich ergreifen, wegreißen aus deinem Gezelt, / Aus der Lebenden Land dich entwurzeln. (Sela)

8 Kaj mi, kiel verda olivarbo en la domo de Dio, Fidas la bonecon de Dio ĉiam kaj eterne.

Die Gerechten werden das schauen und schauern, / Sie werden sein lachen und sprechen:

9 Mi dankos Vin eterne por tio, kion Vi faris, Kaj mi esperos al Via nomo, ĉar Vi estas bona por Viaj fideluloj.

"Seht doch den Mann! Er wählte sich nicht Elohim zum Schutz; / Auf des Reichtums Fülle verließ er sich, / Dünkte sich sicher in seinem Frevel." Ich aber bin wie ein grünender Ölbaum (gepflanzt) in Elohims Haus. / Ich traue der Gnade Elohims auf immer und ewig. Preisen will ich dich immerdar, weil du es vollbracht. / Harren will ich auf deinen Namen, / Denn er ist köstlich vor deinen Frommen.