< Psalmaro 51 >
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.
Ten compasión de mí, oh ʼElohim, Conforme a tu misericordia. Según tu gran clemencia Borra mis transgresiones.
2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.
Lávame completamente de mi iniquidad, Y purifícame de mi pecado.
3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.
Porque yo reconozco mis transgresiones. Mi pecado está siempre delante de mí.
4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.
Contra Ti, solo contra Ti pequé, E hice lo malo ante tus ojos. Así que eres justo cuando hablas, E intachable cuando juzgas.
5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.
Mira que en iniquidad fui formado, Y en pecado me concibió mi madre.
6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.
Mira que Tú deseas verdad en lo íntimo, Y en la parte secreta me harás conocer sabiduría.
7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.
Purifícame con hisopo y seré puro. Lávame, y seré más blanco que la nieve.
8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.
¡Hazme oír gozo y alegría! ¡Regocíjense los huesos que humillaste!
9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.
Oculta tu rostro de mis pecados Y borra todas mis iniquidades.
10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.
Oh ʼElohim, crea en mí un corazón puro Y renueva un espíritu establecido dentro de mí.
11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.
No me eches de tu Presencia, Ni quites de mí tu Santo Espíritu.
12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.
Vuélveme el gozo de tu salvación, Y un espíritu noble me sustente.
13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.
Entonces enseñaré a los transgresores tus caminos, Y los pecadores se convertirán a Ti.
14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.
Líbrame de homicidios, oh ʼElohim, ʼElohim de mi salvación, Y mi lengua cantará con gozo tu justicia.
15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.
Oh ʼAdonay, abre mis labios, Para que mi boca declare tu alabanza.
16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.
Porque no deseas sacrificio, Que de otro modo, yo daría. No eres complacido con holocausto.
17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.
Los sacrificios de ʼElohim son un espíritu quebrantado. No despreciarás Tú, oh ʼElohim, al corazón contrito y humillado.
18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;
Haz bien con tu benevolencia a Sion. Edifica los muros de Jerusalén.
19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.
Entonces te agradarán los sacrificios de justicia, El holocausto u ofrenda completamente quemada. Entonces serán ofrecidos becerros sobre tu altar.