< Psalmaro 51 >

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.
a karmesternek. Zsoltár Dávidtól. Mikor odament Nátán próféta hozzá, a midőn bement volt Bát-Sébához. Könyörülj rajtam, Istenem, kegyelmed szerint; irgalmad bősége szerint töröld el bűntetteimet.
2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.
Sokszorosan moss meg engem bűnömtől, és vétkemtől tisztíts meg.
3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.
Mert bűntetteimet tudom én, és vétkem előttem van mindig.
4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.
Egyedül ellened vétkeztem, a mi rossz a szemeidben, azt tettem; azért, hogy igaznak bizonyulj szóltadban, jogosnak itéltedben.
5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.
Lám, bűnben születtem, s vétekben fogant engem anyám.
6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.
Lám, igazat kivánsz a vesékben, s a bensőben bölcseséget tudatsz velem.
7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.
Tisztíts meg engem izsóppal, hogy tiszta legyek, moss meg, hogy hónál fehérebb legyek.
8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.
Hallass velem vígságot és örömet, újjongjanak a csontok, melyeket összezúztál.
9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.
Rejtsd el arczodat vétkeimtől s mind a bűneimet töröld el.
10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.
Tiszta szívet teremts nekem, Isten, és szilárd szell emet ujíts meg én bennem.
11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.
Ne vess el engem színed elöl, s szent szellemedet ne vedd el tőlem.
12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.
Add vissza nekem üdvöd vígságát, és készséges szellemmel támassz engem.
13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.
Hadd tanítsam az elpártolókat útjaidra, hogy a vétkesek hozzád megtérjenek.
14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.
Ments meg engem vérbűntől, Isten, segedelmem Istene; újjongjon a nyelvem igazságodon.
15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.
Uram, ajkaimat nyisd meg, hogy szájam hirdesse dicséretedet.
16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.
Mert nem kivánsz vágóáldozatot, hisz adnám; égőáldozatot nem kedvelsz.
17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.
Istennek vágóáldozatai: megtört lélek; megtört, zúzott szívet, oh Isten, nem vetsz meg.
18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;
Tégy jót Cziónnal kedvességedben, építsd fel Jeruzsálem falait;
19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.
akkor kivánsz majd igazsággal való vágóáldozatokat, égőáldozatot és egész áldozatot, akkor tulkok feljutnak oltárodra.

< Psalmaro 51 >