Psalmaro 51

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Dem Sangmeister. Ein Psalm Davids.

2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Als der Prophet Nathan zu ihm kam, / nachdem er zu Batseba eingegangen war.

3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

Sei mir gnädig, Elohim, nach deiner Huld, / In großer Erbarmung tilg meine Frevel!

4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

Wasche mich völlig von meiner Schuld / Und von meiner Sünde mache mich rein!

5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

Denn meine Frevel sind mir bewußt, / Und meine Sünde ist stets vor mir.

6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

An dir allein habe ich gesündigt, / Und was dir mißfällt, hab ich verübt. / Denn du sollst recht behalten mit deinem Spruch, / Rein erscheinen mit deinem Urteil.

7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Ich bin ja in Schuld geboren, / In Sünde hat mich meine Mutter empfangen.

8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

Doch da du Wahrheit im Herzen liebst, / So mach mir im Innern Weisheit kund!

9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Entsündige mich mit Ysop, so werd ich rein, / Wasche mich, so werd ich weißer als Schnee.

10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Sprich mir Wonne und Freude zu, / Daß deine Gebeine frohlocken, die du zerschlagen.

11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

Verbirg dein Antlitz vor meinen Sünden, / Und all meine Frevel tilge aus!

12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Ein reines Herz schaff mir, Elohim, / Einen festen Geist erneure in mir!

13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

Wirf mich nicht weg von deinem Antlitz, / Deinen Heiligen Geist nimm nicht von mir!

14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

Erfreue mich wieder mit deinem Heil, / Mit willigem Geiste stütze mich!

15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

Dann lehre ich Frevler deine Wege, / Und Sünder sollen sich zu dir kehren.

16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

Von Blutschuld rette mich, Elohim, du Gott meines Heils! / So jauchzt meine Zunge ob deiner Gnade.

17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

Adonái, tu mir die Lippen auf; / Dann wird mein Mund deinen Ruhm verkünden.

18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Schlachtopfer begehrst du ja nicht — sonst gäbe ich sie —; / Brandopfer gefallen dir nicht.

19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

Elohims Schlachtopfer sind ein zerbrochener Geist. / Ein zerbrochen, zerschlagen Herz, Elohim, verschmähest du nicht! Tu wohl an Zion in deiner Gnade, / Baue die Mauern Jerusalems! Dann werden dir rechte Opfer gefallen: / Brandopfer, Ganzopfer, / Dann wird man Stiere opfern auf deinem Altar.