Psalmaro 51

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Unto the end, a psalm of David, When Nathan the prophet came to him after he had sinned with Bethsabee. Have mercy on me, O God, according to thy great mercy. And according to the multitude of thy tender mercies blot out my iniquity.

2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Wash me yet more from my iniquity, and cleanse me from my sin.

3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

For I know my iniquity, and my sin is always before me.

4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

To thee only have I sinned, and have done evil before thee: that thou mayst be justified in thy words and mayst overcome when thou art judged.

5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

For behold I was conceived in iniquities; and in sins did my mother conceive me.

6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

For behold thou hast loved truth: the uncertain and hidden things of thy wisdom thou hast made manifest to me.

7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Thou shalt sprinkle me with hyssop, and I shall be cleansed: thou shalt wash me, and I shall be made whiter than snow.

8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

To my hearing thou shalt give joy and gladness: and the bones that have been humbled shall rejoice.

9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Turn away thy face from my sins, and blot out all my iniquities.

10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Create a clean heart in me, O God: and renew a right spirit within my bowels.

11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

Cast me not away from thy face; and take not thy holy spirit from me.

12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Restore unto me the joy of thy salvation, and strengthen me with a perfect spirit.

13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

I will teach the unjust thy ways: and the wicked shall be converted to thee.

14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

Deliver me from blood, O God, thou God of my salvation: and my tongue shall extol thy justice.

15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

O Lord, thou wilt open my lips: and my mouth shall declare thy praise.

16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

For if thou hadst desired sacrifice, I would indeed have given it: with burnt offerings thou wilt not be delighted.

17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

A sacrifice to God is an afflicted spirit: a contrite and humbled heart, O God, thou wilt not despise.

18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Deal favourably, O Lord, in thy good will with Sion; that the walls of Jerusalem may be built up.

19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

Then shalt thou accept the sacrifice of justice, oblations and whole burnt offerings: then shall they lay calves upon thy altar.