Psalmaro 51
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.
Přednímu z kantorů, žalm Davidův, Když k němu přišel Nátan prorok, po jeho vjití k Betsabé. Smiluj se nade mnou, Bože, podlé milosrdenství svého, podlé množství slitování svých shlaď přestoupení má.
2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.
Dokonale obmej mne od nepravosti mé, a od hříchu mého očisť mne.
3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.
Nebo já znám přestoupení svá, a hřích můj přede mnou jest ustavičně.
4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.
Tobě, tobě samému, zhřešil jsem, a zlého se před očima tvýma dopustil, abys spravedlivý zůstal v řečech svých, a bez úhony v soudech svých.
5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.
Aj, v nepravosti zplozen jsem, a v hříchu počala mne matka má.
6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.
Aj, ty libuješ pravdu u vnitřnostech, nadto skrytou moudrost zjevil jsi mi.
7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.
Vyčisť mne yzopem, a očištěn budu, umej mne, a nad sníh bělejší budu.
8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.
Dej mi slyšeti radost a potěšení, tak ať zpléší kosti mé, kteréž jsi potřel.
9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.
Odvrať tvář svou přísnou od hříšností mých, a vymaž všecky nepravosti mé.
10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.
Srdce čisté stvoř mi, ó Bože, a ducha přímého obnov u vnitřnostech mých.
11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.
Nezamítej mne od tváři své, a Ducha svatého svého neodjímej ode mne.
12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.
Navrať mi radost spasení svého, a duchem dobrovolným utvrď mne.
13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.
I budu vyučovati přestupníky cestám tvým, aby hříšníci k tobě se obraceli.
14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.
Vytrhni mne z pomsty pro vylití krve, ó Bože, Bože spasiteli můj, a budeť s veselím prozpěvovati jazyk můj o spravedlnosti tvé.
15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.
Pane, rty mé otevři, i budou ústa má zvěstovati chválu tvou.
16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.
Nebo neoblíbil bys oběti, bychť ji i dal, aniž bys zápalu přijal.
17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.
Oběti Boží duch skroušený; srdcem skroušeným a potřebným, Bože, nezhrzíš.
18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;
Dobrotivě nakládej z milosti své s Sionem, vzdělej zdi Jeruzalémské.
19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.
A tehdáž sobě zalíbíš oběti spravedlnosti, zápaly a pálení celých obětí, tehdážť voly na oltáři tvém obětovati budou.
