Psalmaro 50

1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

Zaburi ya Asafu. Mwenye Nguvu, Mungu, Bwana, asema na kuiita dunia, tangu mawio ya jua hadi mahali pake liendapo kutua.

2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

Kutoka Sayuni, penye uzuri mkamilifu, Mungu anaangaza.

3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Mungu wetu anakuja na hatakaa kimya, moto uteketezao unamtangulia, akiwa amezungukwa na tufani kali.

4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

Anaziita mbingu zilizo juu, na nchi, ili aweze kuwahukumu watu wake:

5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

“Nikusanyieni watu wangu waliowekwa wakfu, waliofanya agano nami kwa dhabihu.”

6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

Nazo mbingu zinatangaza haki yake, kwa maana Mungu mwenyewe ni hakimu.

7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

“Sikieni, enyi watu wangu, nami nitasema, ee Israeli, nami nitashuhudia dhidi yenu: Mimi ndimi Mungu, Mungu wenu.

8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

Sikukemei kwa sababu ya dhabihu zako, au sadaka zako za kuteketezwa, ambazo daima ziko mbele zangu.

9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

Sina haja ya fahali wa banda lako, au mbuzi wa zizi lako.

10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Kwa maana kila mnyama wa msituni ni wangu, na pia makundi ya mifugo juu ya vilima elfu.

11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

Ninamjua kila ndege mlimani, nao viumbe wa kondeni ni wangu.

12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Kama ningekuwa na njaa, nisingewaambia ninyi, kwa maana ulimwengu ni wangu, pamoja na vyote vilivyomo ndani yake.

13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Je, mimi hula nyama ya mafahali au kunywa damu ya mbuzi?

14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

Toa sadaka za shukrani kwa Mungu, timiza nadhiri zako kwake Yeye Aliye Juu Sana,

15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

na uniite siku ya taabu; nami nitakuokoa, nawe utanitukuza.”

16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

Lakini kwake mtu mwovu, Mungu asema: “Una haki gani kunena sheria zangu au kuchukua agano langu midomoni mwako?

17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

Unachukia mafundisho yangu na kuyatupa maneno yangu nyuma yako.

18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Unapomwona mwizi, unaungana naye, unapiga kura yako pamoja na wazinzi.

19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

Unakitumia kinywa chako kwa mabaya na kuuongoza ulimi wako kwa hila.

20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

Wanena daima dhidi ya ndugu yako na kumsingizia mwana wa mama yako.

21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Mambo haya unayafanya, nami nimekaa kimya, ukafikiri Mimi nami ni kama wewe. Lakini nitakukemea na kuweka mashtaka mbele yako.

22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

“Yatafakarini haya, ninyi mnaomsahau Mungu, ama sivyo nitawararua vipande vipande, wala hapatakuwepo na yeyote wa kuwaokoa:

23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

Atoaye dhabihu za shukrani ananiheshimu mimi, naye aiandaa njia yake ili nimwonyeshe wokovu wa Mungu.”