Psalmaro 50

1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

KOT Ieowa manaman masanier o molipedo sappa sang ni tapin katipin lel ni a kiridi.

2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

Lingan en Kot tapida sang Sion.

3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Atail Kot kotido, o a sota kin kotin sapaimokit. Kisiniai kelail kin tiong mo a, o melimel laud kin mi impa.

4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

A kotin molipe lang o sappa, pwen kapungala sapwilim a aramas akan!

5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

Komail kapokon pena nai lelapok kan, me wiadar ar inau ong ia ni ansau en mairong!

6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

Nanlang pan kasaleda a pung; pwe Kot kin kotin kadeikada. (Sela)

7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

Komail nai aramas akan rong, I pan padaki ong komail. Israel, I pan kaparoki ong komail: Ngai Kot, om Kot.

8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

I sota pan kaloke uk pweki om mairong, pwe om mairong isis kin wiaui ong ia ansau karos.

9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

Ari so, I sota pan ale sang komail kau ol de kut o sip ol sang nan im omail.

10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Pwe man en nan wel karos me ai o pil man akan, me mimi pon nana kid pak toto.

11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

I asa manpir en nana karos o song en man karos, me mi nan sap, kin mi re i.

12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Ma I men mangadar, I sota pan indang uk, pwe sappa me ai o audepa karos.

13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Da, koe lamelame, me I kin inong iong uduk en kau ol, de I men nim ntan kut ol?

14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

Mairongki danke ong Kot o kapungalang me Lapalap o om inau.

15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

Likwir dong ia ni om insensued, I ap pan dore uk ala, a koe pan kapinga ia.

16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

A Kot kotin masani ong me sapung o: Da me koe kaparok duen ai kusoned akan, o lokaia kida au om duen ai inau,

17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

Pwe koe kin tateki tiak pung o mamaleki ai kusoned akan?

18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Ma koe pan kilang lipirap amen, koe kin iang i, o koe kin waroki ong me kamal akan.

19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

Au om kin lokaia kiwei me sued o lo om me likam.

20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

Koe kin wonon o lokaia likam duen ri om; o nain in om putak koe kin karaune mal.

21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Koe wiada mepukat, a ngai kin nenenla; koe ap kiki ong, me ngai dueta koe. A I pan kapung ong uk o kasaleda mon mas om.

22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

Komail me mamaleki Kot, en asa, I pan kasor komail la o sota sauas pamail pan mia.

23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

Me kin mairongki danke, kin kapinga ia; o i al o, me I pan kasale ong i duen maur en Kot.