Psalmaro 50

1 Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

Parla il Signore, Dio degli dei, convoca la terra da oriente a occidente. Salmo. Di Asaf.

2 El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

Da Sion, splendore di bellezza, Dio rifulge.

3 Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Viene il nostro Dio e non sta in silenzio; davanti a lui un fuoco divorante, intorno a lui si scatena la tempesta.

4 Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

Convoca il cielo dall'alto e la terra al giudizio del suo popolo:

5 Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

«Davanti a me riunite i miei fedeli, che hanno sancito con me l'alleanza offrendo un sacrificio».

6 Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

Il cielo annunzi la sua giustizia, Dio è il giudice.

7 Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

«Ascolta, popolo mio, voglio parlare, testimonierò contro di te, Israele: Io sono Dio, il tuo Dio.

8 Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

Non ti rimprovero per i tuoi sacrifici; i tuoi olocausti mi stanno sempre davanti.

9 Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

Non prenderò giovenchi dalla tua casa, né capri dai tuoi recinti.

10 Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Sono mie tutte le bestie della foresta, animali a migliaia sui monti.

11 Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

Conosco tutti gli uccelli del cielo, è mio ciò che si muove nella campagna.

12 Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Se avessi fame, a te non lo direi: mio è il mondo e quanto contiene.

13 Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Mangerò forse la carne dei tori, berrò forse il sangue dei capri?

14 Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

Offri a Dio un sacrificio di lode e sciogli all'Altissimo i tuoi voti;

15 Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

invocami nel giorno della sventura: ti salverò e tu mi darai gloria».

16 Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

All'empio dice Dio: «Perché vai ripetendo i miei decreti e hai sempre in bocca la mia alleanza,

17 Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

tu che detesti la disciplina e le mie parole te le getti alle spalle?

18 Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Se vedi un ladro, corri con lui; e degli adùlteri ti fai compagno.

19 Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

Abbandoni la tua bocca al male e la tua lingua ordisce inganni.

20 Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

Ti siedi, parli contro il tuo fratello, getti fango contro il figlio di tua madre.

21 Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Hai fatto questo e dovrei tacere? forse credevi ch'io fossi come te! Ti rimprovero: ti pongo innanzi i tuoi peccati».

22 Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

Capite questo voi che dimenticate Dio, perché non mi adiri e nessuno vi salvi.

23 Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

Chi offre il sacrificio di lode, questi mi onora, a chi cammina per la retta via mostrerò la salvezza di Dio.